Laf zijn is in!
Laf is in, Laf heeft zin.
Kijk naar rechts als
er links bedrogen wordt.
Neem steeds de grootste lap
biefstuk van het grote bord.
Als iemand wordt geslagen
kijk dan gerust omhoog.
Als iemand start met vragen
loop dan maar om hem met een boog.
Als iemand 'Help' roept bij 't verzuipen
loop dan nooit in zeven sloten.
Als iemand door velen belaagd
heeft hij er vast zelf om gevraagd.
Als de buren veel te luid
spreek het dan vooral niet uit
en zet de radio maar gauw op tien.
Als er gestolen wordt
doe je zelf dan niets te kort
maar doe gewoon alsof je niets hebt gezien.
Als de buurvrouw wordt verkracht
zal ze vast weer een Thriller zitten kijken
dat mens is te luidruchtig
ze moet gewoon niet zeiken.
Als er iemand Van de brug
springen wil
roep die dan niet terug
dat is zo kil.
Als er twintig mensen zien
hoe er iemand wordt neergestoken
tel dan eventjes tot tien.
Wees geduldig met jezelf
voel je niet schuldig.
Ben Laf, dat heeft echt zin
want Laf zijn dat is In.
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Related quotes
Twin State
university of chicago summer basketball
university of chicago summer camp
university of cincinati baseball camp
university of cincinnati basketball camp
university of cincinnati football camp
university of cincinnati lacrosse camp
university of cincinnati soccer camp
university of cincinnati youth basketbal
university of cinncinati football camp
university of colorado basketball camp
university of colorado basketball camps
university of colorado cross country cam
university of colorado football camp
university of colorado soccer camp
university of colorado soccer camps
university of colorado sports camps
university of colorado summer camp
university of colorado summer camps
university of colorado team lacrosse cam
university of connecticut basketball cam
university of connecticut football camp
university of connecticut girls volleyba
university of connecticut soccer camp
university of connecticut volleyball sum
university of ct summer volleyball camp
university of dallas cross country camps
university of dayton and goalkeeper camp
university of dayton baseball camp
university of dayton basketball camp
university of dayton camps
university of dayton ohio atheletic camp
university of dayton socccer camp
university of dayton soccer camp
university of dayton summer soccer camp
university of dayton volleyball camp
university of delaware 4h camp
university of delaware 4h camp applicati
university of delaware baseball camp
university of delaware camps
university of delaware field hockey camp
university of delaware football camps
university of delaware girls lacrosse ca
university of delaware lacrosse camp
university of delaware soccer camp
university of delaware tiina martin camp
university of delaware volleyball camp
university of delaware youth camps
university of delware soccer camp
university of denver and lacrosse camp
university of denver swimming summer cam
[...] Read more
poem by Caasder Fronds
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Afrikaans: Sterregordels, Stilsonjare, Tydsbroekspypdinge, Haarsliert
Sterregordels
Cosmology in Afrikaans is an ode to joy, the
terms form sing-song strings with delightful
sounds “ewigbewegende elektron”
continuously spinning electron
“elektron in die hart van die atoomkorrel”
electron in the centre of the atom particle
- what a song!
“Triljoene Melkwegstelsels waaromheen ons
Melkweg elke tweehonderdmiljoenjaar
wentel – ‘n mallemeule van sterregordels…”
“Dobberende patrone, mesone en elektrone,
'n konfigurasie van konvekse novae”…
- these terms are singing to me!
A merry-go-round of star systems
Quotes from Adriaan Snyman “Die Messias Kode” (The Messiah Code) pp.9,10
Bombardement Van Frekwensies (English Explanation)
Waarmee sal ek hierdie leë oomblikke,
ankerloos, betekenisloos; aan die ewigheid
vasmaak - die gevoelsruimte in my hart
Is leeg, alle gevoel en denke het gesamentlik
in die donker duisternis van my brein ingeval
‘n laserbrein wat die hologramwêreld
Self moet konsituteer uit ‘n bombardement
van betekenislose frekwensies – maar
vandag is die ligstraalfokus uit
My pendulumgedagtes swaai ongefokus rond
die opgerolde, ingevoude ses-en-twintig of
meer dimensies van die virtuele werklikheid
Wil nie vir my oopgaan nie…
All thought and feeling fell into the black hole in my brain and the twenty-six or more rolled-up frequencies of reality does not want to open for me today…
Geloof In Liefde - Faith In Love
[...] Read more
poem by Margaret Alice
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Robin Hood and the Potter
Fitt I.
In schomer, when the leves spryng,
The bloschoms on every bowe,
So merey doyt the berdys syng
Yn wodys merey now.
Herkens, god yemen,
Comley, corteys, and god,
On of the best that yever bare bowe,
Hes name was Roben Hode.
Roben Hood was the yemans name,
That was boyt corteys and fre;
For the loffe of owre ladey,
All wemen werschepyd he.
Bot as the god yeman stod on a day,
Among hes mery maney,
He was ware of a prowd potter,
Cam dryfyng owyr the leye.
'Yonder comet a prod potter,' seyde Roben,
'That long hayt hantyd this wey;
He was never so corteys a man
On peney of pawage to pay.'
'Y met hem bot at Wentbreg,' seyde Lytyll John,
'And therefore yeffell mot he the!
Seche thre strokes he me gafe,
Yet by my seydys cleffe they.
Y ley forty shillings,' seyde Lytyll John,
'To pay het thes same day,
Ther ys nat a man among hus all
A wed schall make hem leye.'
'Here ys forty shillings,' seyde Roben,
'More, and thow dar say,
That Y schall make that prowde potter,
A wed to me schall he ley.'
There thes money they leyde,
They toke het a yeman to kepe;
Roben beffore the potter he breyde,
And bad hem stond stell.
Handys apon hes hors he leyde,
And bad the potter stonde foll stell;
The potter schorteley to hem seyde,
'Felow, what ys they well?'
[...] Read more
poem by Anonymous Olde English
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Ort Jan van Hunks
Many years back an old pirate
Ort Jan van Hunks lived in Cape Town
and he had gathered enough loot
to live an honest life.
Just above the company gardens
he bought some land
and he thought that trustful slaves
would do the work for him
while he would watch his vineyards grow
and it would be possible
to give attention to his weaknesses.
The loneliness caught up with van Hunks
and he got himself a wife
but in Cape Town
at that time the choices was slim
and he was married to a huge woman
that was so broad
that she could not enter a door
without turning sideways
but he thought that in the cold winter evenings
she would keep him warm.
The trouble with his wife
was that she was a strict person
who drove their slave girls
to polish everything,
she had driven him away
from his own fireplace
with a hard hitting elbow,
as she was scared
that the ash from his pipe
would fall on the beautiful yellow-wood floor.
At the trees high up against the saddle
where Devil's peak joins Table Mountain,
van Hunks found a big rock
that was flat like a settee
and there nobody would bother him
as the Citizens thought
that only a lunatic
would climb the peaks of Table Mountain.
With a barrel of rum and a heap of tobacco
that he had carried along secretary
van Hunks was dreaming
with his pipe in his mouth
while he saw the shadow
of the mountain
[...] Read more
poem by Gert Strydom
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Naar Hondjes kijken.
Naar Hondjes kijken.
Ik kijk heel vaak langs
mooie meisjes heen
naar hun te kleine hondjes,
blaf niet graag te modieus
en val niet voor een blondje
die haar sigarettenrook
verblaast in menig rondje.
Knuffel dan graag door hun haar
en stoei er even heerlijk mee
loop door langszij al het gestaar
van de mannenogen zee
die allen staarden naar haar.....
Ik sloeg eens stoutmoedig en ter troost
een arm om arme kroost,
verbrak het geparasiteer;
eensklaps sloegen de ogen neer
en enige wang die bloosde bang.
van menig schelend'heer'
En 'pats' plots kreeg ik een klap
hard midden in mijn gezicht
de mannen lachten gemeen
het hondje plaste tegen mijn been.
Wat een grap en dat midden in de regen
, ik kan er niet meer tegen.
Ik kijk heel vaak
langs mooie meisjes heen
naar hun te kleine hondjes.
Madrason 19-07-2012
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Edgar Cairo
Een rivier
van vuur
een stroom,
een droom,
zwarte spiegel
zwarte boom,
neger oom. *0
Apinti, *1
"atiton-
atititontonton"
woorden magie.
Sranan*, Taki**, *2 **3
Taki, Sranan,
trots als een huis,
statig als de nacht
haar sterrenpracht,
vuurvliegjes melodie,
Oh, Edgar Cairo*! ! ! ! *4
Madrason 10—9-2012
*0/verwijzing naar Uncle Tom's Cabin door Harriet Beecher Stowe
*1/Apinti
De apinti is een enkelvellig slaginstrument dat door de Surinaamse marrons gebruikt werd om berichten door te seinen naar naburige dorpen en/of stammen. Deze manier van berichtenverkeer is door de marrons tot in het recente verleden gebruikt. Dit communicatiemiddel is vanuit de tijd van de slavernij...
*2/Surinaams, Sranantongo (vroeger: Nengre of 'Negerengels') is de Nederlandstalige benaming voor de in Suriname gesproken taal (ook wel Sranan Tongo of kortweg Sranan genoemd) .
*3/Vooral vroeger werd de taal ook wel informeel aangeduid met taki taki of nengre, maar die benamingen worden tegenwoordig als denigrerend ervaren. Van engels creools to talk, Talki.
*4/Biografie
Cairo werd geboren te Paramaribo. Zijn ouders waren afkomstig van een voormalige plantage in het district Para. Hij volgde de lagere school bij de fraters, en haalde het diploma aan de Algemene Middelbare School (AMS) . Vervolgens vertrok hij in 1968 naar Amsterdam waar hij Nederlands en Algemene Literatuurwetenschap studeerde.In zijn laatste boeken openbaarde zich een ernstige psychose. Ook liet hij in 1988 een advertentie in een krant plaatsen met de tekst Jezus terug op aarde. Edgar Cairo, Gods zoon, spreekt alle talen met Jawehs stem en doet grote wonderen.
Cairo werd op 16 november 2000 dood aangetroffen in zijn woning in Amsterdam-Oost. Hij was overleden aan een maagbloeding; op welke dag precies kon niet worden vastgesteld. Hij is 52 jaar geworden. Wikipedia 2012
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Het Gelag betalen
Men roept om Talenten
en zet in zakken hen
bij het grof vuil aan de straat,
is het te laat voor inhoud,
gaat het zoals van ouds'
weer meer om de centen.
De vadsige krenten
hebben geen geweten,
weigeren te zweten
de maskers passen hen haarfijn
bij gebrek aan aanschijn.
Op elk verhaal dat zij
verkondigen
bezondigen ze
de ware glans
aan ware kans
en storten geld
in 't gouden kalf
of trekken
het uit nieuwe melkkoeien
voor de nieuwe industrie
en de media illusie,
maar alstublieft 'geen ruzie'
ze gaan liever dood
zonder slag of stoot.
En ambtenaren trekken haren
uit en zelfs van kale kippen
pikken ze het dons rond anus stront
weg van menig kale kont,
het maakt ze toch niets uit,
doet ze toch geen fluit noch reet.
Het zijn de zelfkannibalen
want he, zeg nou eerlijk:
"Iemand moet toch nog
het Gelag van dit gedrag betalen! ? ".
Madrason 25-08-2012
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Van Vrijheid die Moest
Vrijheid als juk
loopt steeds weer stuk,
het wordt op den duur
censuur voor dictatuur.
Het is verworden tot
ruilmiddel, pecunia, Lot,
markt van vraag en aanbod,
Gouden kalf zonder God.
Schaarste waarvoor gevochten,
zoekend naar ver-gezochten.
Vrijheid als schaarste goed
gepepert in intollerantie,
catwalk voor egocentristen
of de Verloren Generatie
niets voor pessimisten.
Vrijheid een prestatie?
Vrijheid dat kun je niet doen
je koopt het ook niet voor wat poen,
met knie-en die knikken
of spieren die verschrikken.
Als je denkt er van te hebben
lijkt ze steeds weer weg te ebben.
Vrijheid als juk voor Geluk
loopt op zichzelf steeds stuk.
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Robin Hood And The Potter
In schomer, when the leves spryng,
The bloschems on every bowe,
So merey doyt the berdys syng
Yn wodys merey now.
Herkens, god yemen,
Comley, corteysse, and god,
On of the best that yever bar bou,
Hes name was Roben Hode.
Roben Hood was the yemans name,
That was boyt corteys and fre;
For the loffe of owr ladey,
All wemen werschep he.
Bot as the god yemen stod on a day,
Among hes mery maney,
He was war of a prowd potter,
Cam dryfyng owyr the ley.
'Yonder comet a prod potter,' seyde Roben,
'That long hayt hantyd this wey;
He was never so corteys a man
On peney of pawage to pay.'
'Y met hem bot at Wentbreg,' seyde Lytyll John,
'And therfor yeffell mot he the,
Seche thre strokes he me gafe,
Yet they cleffe by my seydys.
'Y ley forty shillings,' seyde Lytyll John,
'To pay het thes same day,
Ther ys nat a man arnong hus all
A wed schall make hem ley.'
'Her ys forty shillings,' seyde Roben,
'Mor, and thow dar say,
That y schall make that prowde potter,
A wed to me schall he ley.'
Ther thes money they leyde,
They toke bot a yeman to kepe;
Roben befor the potter he breyde,
And bad hem stond stell.
Handys apon hes horse he leyde,
And bad the potter stonde foll stell;
The potter schorteley to hem seyde,
'Felow, what ys they well?'
[...] Read more
poem by Andrew Lang
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Vloeiende Nocturne
Hoe vaak het 's nachts niet regent
in mijn eenzaam vergezicht
dat het ritme van de stilte
ving in duizend druppels licht.
Dat de nacht het zwarte laken
op me spreidde als gordijn
als mijn hemelse satijn
en de sterren 't donker braken.
Hoorde het zachte kwaken
van het groot kikker-orkest,
die van hun geliefden spraken
dromend van een liefdesnest.
En de maan die lachte teder
om mijn voet -aan 't doek ontsnapt-
aan zijn oog ontsprong een bron
tot dit uiltje was geknapt.
Heel haar hart aan mij zich wijdde
en me raakte in gemoed
niet verzaakte in haar goed
maar met droppelkens verblijdde.
Hoe vaak het 's nachts niet regent
in mijn eenzaam vergezicht
dat het ritme van de stilte
ving in duizend druppels licht.
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
In de schaduwranden van het licht.
In de schaduwranden
van het licht.
Voor hen die nooit een lied
gezongen,
voor hen die nooit een
woord gelezen,
voor hen die nooit een doek
hebben beschilderd,
ze lieten werelden in zich
besloten,
werelden waarvan we
mede genoten,
zongen ze niet onder
de regen zacht een lied,
gaven ze niet bij 't ochtend gloren
thee aan bed
met mandarijntjes toe
alsof opnieuw geboren,
zij hebben niet de moed
der grote namen nodig
om ze te gedenken,
ze leven voort in elke twijg
in alle stille wenken,
in Salomonsgezangen
en ook in het gezwijg
klinken ze zeker door,
in een Rilke herdenkingskoor
achter de satijnen
gordijnen van Hafiz,
of uit de stille handen
van een vluchteling
na het verbranden
stijgen ze op
in kleine dwarrelkringen,
hoor ze zingen
voor hen die nooit een lied
bezongen,
ik ken niet hun gezicht,
maar in de vele
vitrines van het leven
herken ik hun gedicht,
pak ik de lans weer op
en stop pas dan als
samen we bekennen
dat wij ze voortaan vaker
zullen zoeken
in de schaduwranden
van het licht.
[...] Read more
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Ik zuig, ik schijt, ik kom...
Ik zuig, ik schijt, ik kom...
op je toe,
ik schreeuw en jank en zing
totdat ik moe
in je armen lig te trillen.
Ik lik je lichaam
teder en schoon
van het pasgeborenvlies
dat over onze extase
heen gegroeid is,
dat is geen holle frase
dat is geen kattenpis.
Ik sla, ik stoot, ik ram op je smoel
jij vent die alleen vent bent
soms...............
dan mis ik dat gevoel
van de aardse sleetsheid
het helse temperament,
aanschouw ik te veel
tempera van een krent.
Je zult je nog verbazen,
want achter de beslagen
ramen van mijn vergezicht
liggen duizenden kristallen,
zilte tranen juwelen
die me niet wilden ontvallen
noch wilden vloeien,
noch aan het licht
van jouw aangezicht
wilden spelen
van verlangen
naar troost,
naar kroost
naar snotterende
metgezellen
die me konden kwellen.....
zo nu en dan met een gedicht.
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Confessio Amantis. Explicit Liber Quintus
Incipit Liber Sextus
Est gula, que nostrum maculavit prima parentem
Ex vetito pomo, quo dolet omnis homo
Hec agit, ut corpus anime contraria spirat,
Quo caro fit crassa, spiritus atque macer.
Intus et exterius si que virtutis habentur,
Potibus ebrietas conviciata ruit.
Mersa sopore labis, que Bachus inebriat hospes,
Indignata Venus oscula raro premit.
---------------------------------- -------------------------------------------------
The grete Senne original,
Which every man in general
Upon his berthe hath envenymed,
In Paradis it was mystymed:
Whan Adam of thilke Appel bot,
His swete morscel was to hot,
Which dedly made the mankinde.
And in the bokes as I finde,
This vice, which so out of rule
Hath sette ous alle, is cleped Gule;
Of which the branches ben so grete,
That of hem alle I wol noght trete,
Bot only as touchende of tuo
I thenke speke and of no mo;
Wherof the ferste is Dronkeschipe,
Which berth the cuppe felaschipe.
Ful many a wonder doth this vice,
He can make of a wisman nyce,
And of a fool, that him schal seme
That he can al the lawe deme,
And yiven every juggement
Which longeth to the firmament
Bothe of the sterre and of the mone;
And thus he makth a gret clerk sone
Of him that is a lewed man.
Ther is nothing which he ne can,
Whil he hath Dronkeschipe on honde,
He knowth the See, he knowth the stronde,
He is a noble man of armes,
And yit no strengthe is in his armes:
Ther he was strong ynouh tofore,
With Dronkeschipe it is forlore,
And al is changed his astat,
And wext anon so fieble and mat,
That he mai nouther go ne come,
Bot al togedre him is benome
The pouer bothe of hond and fot,
[...] Read more
poem by John Gower
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Punch Up At 'Dart Man's Aim
Fifteen stone and just five foot eight
And yet he doesn't seem overweight
Deep, deep chest and shoulders wide
The strongest in this countryside.
He's the mighty Dan the frog
From the house beside the bog
Swarthy looking with raven hair
A happy man without a care.
He's no plans to take a wife
As he prefers the single life
And he's still a young man anyway
Just twenty five on his last birthday
Froggy is his dad's nickname
And that's from where the name frog came
But his nickname of frog he doesn't appreciate
In fact the word called frog he's grown to hate.
Fastest man for miles around
To part with the green back pound
In him you'll find nothing cheap
Money he can't seem to keep.
He's a happy sort of bloke
Happy even when he's broke
He's got the right mentality
Never down, always carefree.
Likes his guinness doesn't like beer
Drinks his liquor with good cheer,
Whiskey makes the man walk tall
And he likes whiskey best of all.
He is merciful though strong
And without good reason won't do wrong
But do him wrong and he will fight
And with his fists he'll put things right.
He'd prefer to crack your jaw
Than chastise you with the law
Solves his problems like a man
That's the way it is with Dan.
And though when need arise he can be hard
Dan the frog is no blaghguard
But his type you don't kick around
As men like him do not yield ground
[...] Read more
poem by Francis Duggan
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Dreams
BORD á Plouffe, Bord á Plouffe,
W'at do I see w'en I dream of you?
A shore w'ere de water is racin' by,
A small boy lookin', an' wonderin' w'y
He can't get fedder for goin' fly
Lak de hawk makin' ring on de summer sky.
Dat 's w'at I see.
Bord á Plouffe, Bord á Plouffe,
W'at do I hear w'en i dream of you?
Too many t'ing for sleepin' well!
De song of de ole tam cariole bell,
De voice of dat girl from Sainte Angèle
(I geev' her a ring was mark 'fidèle')
Dat 's what I hear.
Bord á Plouffe, Bord á Plouffe,
W'at do I smoke w'en I dream of you?
Havana cigar from across de sea,
An' get dem for not'ing too? No siree!
Dere 's only wan kin' of tabac for me.
An' it grow on de Rivière des Prairies-
Dat 's what I smoke.
Bord á Plouffe, Bord á Plouffe,
How go I feel w'en I t'ink of you?
Sick, sick for the ole place way back dere-
An' to sleep on ma own leetle room upstair
W'ere de ghos' on de chimley mak' me scare
I 'd geev' more monee dan I can spare-
Dat 's how I feel.
Bord á Plouffe, Bord á Plouffe,
W'at will I do w'en I 'm back wit' you?
I 'll buy de farm of Bonhomme Martel,
Long tam he 's been waitin' a chance to sell,
Den pass de nex' morning on Sainte Angèle,
An' if she 's not marry -dat girl- very well,
Dat 's w'at I 'll do.
poem by William Henry Drummond
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Kroegtijger
Ze heeft haar nagels aangescherpt
en vijlt vilein de randjes zeer venijnig,
het rosarode lippenglos is hard als glas
dat zij zojuist omklemden,
ze weet zeer wel wat staat te doen,
voor haar coureurs en ongeremden
heeft ze een air of toch misschien een zoen.
Haar nagels strelen door haar peroxide dalen,
ze weet dat al dat licht zeer zeker niet zal falen,
haar rijbewijs heeft ze nog niet
-ze zal hem snel behalen-
en bukt voorzichtig, blaast wat witte o-tjes,
let op haar naaldbelijmde witte pumps en
-wie zal ze straks weer moeten dumpen-
, ja, ja, ze wegen zwaar de laatste loodjes.
Met zwarte bezems slaat ze blank haar blauw op,
haar neuslijn trilt parmantig en wat hitsig,
het tipje van haar tong rolt snel
tussen twee gladde paden.
Er buzzed iets in haar tasje,
het is haar Blackberrie die
fulmineerd;
ze gaat en neemt haar jasje.
Ze voelen zich -zo halfvol een kroeg-
zo plots zomaar verraden.
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Steeds de fopspeen stoppen
Steeds de fopspeen stoppen
Bij gebrek aan gelust-stelling
kom ik niet aan mijn krachten,
mis ik steeds meer de momemten
waarin ik de zon kan betrachten
Aton, Amor, Ozon, Adore
ik verbrand door gebrek aan
tedere pigmenten,
roze krenten
die mijn honger
stopten en mijn dorst
verlevendigden in antwoord,
en in plaats van te schreeuwen
had ik leren zingen
maar nu moet ik
mezelf steeds meer bedwingen
in plastic porno fragmenten
want met lauwe plastic doppen
mocht ik schuimend
steeds de fopspeen stoppen,
steeds de fopspeen foppen
in haar gulzigheid.
Bij gebrek aan geluststelling
mis ik de geruststelling
van een hele grote vraag
of ik er wel mag zijn,
deed de tepel soms te pijn
werd je chagrijn
van volle borsten
of bang voor decadentie,
had ik gewoon vette pech
daar je pijn had 'toe zeg'
of je me nooit had mogen krijgen.
Vergeef me mijn gezeur
het leven stelt teleur
ik weet niet 'hoe' verwoord
moet het prangende
verlangen naar een antwoord,
ik wil niet altijd maar
een ondankbaar
kind zijn en voor jouw smart blind zijn? ! .
Madrason 03-08-2012
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Et Memoria [2]
Kom stap vanoggend deur my lewe
terwyl ons, ons gisters onthou,
‘n nuwe dag voor ons oopvou
en laat ‘n afdruk van jou
geskilder teen die seildoek van my gedagtes
want elke nuwe môre
word uit ons gisters gebore
en jy bly deel van my, al is
alles tussen ons nou verby,
sien ek jou in die glans van die son,
die dou wat blinkend op blare sit
en ek besef nou, dat liefde
in elke oomblik van onthou
weer van voor af begin
en hoe langsaam rek ek nog
oomblikke wat reeds verby is uit
asof dit altyd deel van my menswees is
maar ek is reeds daarvan bewus
dat dinge vêr by verby tussen ons is,
dat jy vanaand
hitte by iemand anders sal kry
asof ek, net nog
deel van ‘n dooie vlam is.
[Verwysing: Et Memoria deur Japie S. Strydom:
“Kom stap vanaand
deur my môre,
en blaai saam deur my drome,
teken jou liggaam hier
in my sagtebandboek aan,
want ons vandag is in gisters en more gebore:
jy is die ligflits van die son,
die môre-dag se dou;
‘n laat middag in my somer-drome,
‘n vroeë lente more –
Ek weet vanaand,
dat die dae van ons lewe (liefde?) ,
weer,
in elke nuwe onthou begin:
hoe langsaam het ek jou
[...] Read more
poem by Gert Strydom
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Broze Bengel
Vliegend naar het licht
vliegt zwaargewicht,
bang dat door zijn val
'bam' plots de oer-knal,
alles opnieuw zal beginnen.
Maar voor blindheid alles fel
-het licht van de schijn doet hem pijn-
verbrandt hij in de hel.
De doffe schalen
en Bachanalen,
fee-erieke taferelen,
harpyende minnestrelen.
Alpha redt Omega wel
het is een tijdloos stel.
Prikkende puteaen
op olijven zee-en
prikken snel.
Het ritme van de snaar
breekt vlak voor het gevaar
en jij.......Broze bengel
slaapt zomaar als een engel.
Alleen vuurvliegjes beminnen
het licht dat schijnt van binnen.
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Con Fuego
Con Fuego
Het opgeklopte ritme
van de castagnetten
en de palmpitten,
de snaren die bedaren
er danst een Tzigane
-als een Wayangpop-
machtig silhouetten.
Een zangeres komt op
en zingt een Fado
cadeau naar mijn zinnen.
Mag ik dan "El Toro"
wezen, .....haar beminnen?
Ik stap binnen
uit het linnen van El Greco
door schaduwen die stuwen
in het ritme van tollen
omringt geflagelleerd
door ruwe dollen.
Ik heb me verweerd
met pijn in mijn voeten.
Ze namen me mee
in het ritme van trance,
ik zal moeten.
Wilt U dan.....
deze dans......begroeten...? ?
Madrason 17-07-2012
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!