Broze Bengel
Vliegend naar het licht
vliegt zwaargewicht,
bang dat door zijn val
'bam' plots de oer-knal,
alles opnieuw zal beginnen.
Maar voor blindheid alles fel
-het licht van de schijn doet hem pijn-
verbrandt hij in de hel.
De doffe schalen
en Bachanalen,
fee-erieke taferelen,
harpyende minnestrelen.
Alpha redt Omega wel
het is een tijdloos stel.
Prikkende puteaen
op olijven zee-en
prikken snel.
Het ritme van de snaar
breekt vlak voor het gevaar
en jij.......Broze bengel
slaapt zomaar als een engel.
Alleen vuurvliegjes beminnen
het licht dat schijnt van binnen.
poem by Madrason writer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
