Odgovor Jednoj Tanji
ako je plac oblak-suze su kisa
a sunce je osmijeh.
ovde je sada ljeto
a ljeti posle kise dolazi:
-SUNCE-
a mozda se i ti tako zoves.
i ne placi ako pomenem tvoje ime
jer ti si i sunce i osmjeh i TANJA.
poem by Jankovic Zoran
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Related quotes
Sirena
Ako'y isang sirena
Kahit anong sabihin nila ako ay ubod ng ganda
Ako'y isang sirena
Kahit anong gawin nila bandera ko'y di tutumba
Drum na may tubig ang sinisisid
Naglalakihang mga braso, saki'y dumidikdik
Drum na may tubig ang sinisisid
Sa patagalan ng paghinga, sa'kin kayo ay bibilib
[Gloc 9]
Simula pa no'ng bata pa ako,
Halata mona kapag naglalaro
Kaya parang lahat ay nalilito,
Magaling sa chinese garter at piko
Mga labi ko'y pulang pula,
Sa bubble gum na sinapa
Palakad lakad sa harapan ng salamin,
Sinasabi sa sarili 'ano'ng panama nila'
Habang kumekembot ang bewang,
Mga hikaw na gumegewang
Gamit ang pulbos na binili kay Aling Bebang
Upang matakpan ang mga pasa sa mukha
Na galing sa aking ama
Na tila di natutuwa sa tuwing ako'y nasisilayan
Laging nalalatayan,
Sa paglipas ng panahon ay di ko namamalayan
Na imbes na tumigas ay tila lalong lumambot
Ang puso kong mapagmahal
Parang pilikmatang kulot.
[Ebe Dancel]
Ako'y isang sirena
Kahit anong sabihin nila ako ay ubod ng ganda
Ako'y isang sirena
Kahit anong gawin nila bandera ko'y di tutumba
Drum na may tubig ang sinisisid
Naglalakihang mga braso, saki'y dumidikdik
Drum na may tubig ang sinisisid
Sa patagalan ng paghinga, sa'kin kayo ay bibilib
[Gloc 9]
Hanggang sa naging binata na ako
Teka muna mali, dalaga na pala 'to
Pero baki't parang lahat ay nalilito pa rin
Ano bang mga problema nyo
Dahil ba ang mga kilos ko'y iba,
Sa dapat makita ng inyong mata
Sa tuwing nanonood ng liga laging natutulala
Kahit di pumasok ang bola ako'y tuwang tuwa
Kahit binaliw nasa tapang, kasi ganun na lamang
[...] Read more
poem by Sirius White
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Ang Hagdan ng Buhay
Ang buhay ay hagdan na bawat baitang
ay mayroong turo't iniiwang aral.
Sa dulo ng hagdan ako'y nakarating.
Anu-anong aral ba'ng naiwan sa 'kin?
Ang unang baitang, di ko namalayan
Ang aking paligid, hindi nawarian
Ako pa ay sanggol at kulang sa muwang
Ngunit kahit konti, na'y may natutunan
Ang ilan sa aking pangangailangan
Umiyak lang ako'y aking nakakamtan
Pag ako'y nagutom, sa 'ki'y ilalapit
Ang dibdib ni Inang sa gatas ay tigib
Pag ako'y naginaw, ako ay nanlamig
Ako'y mababalot, yakap na mainit
Ngunit gusto ko mang do'n ay manatili
Hindi mangyayari, hindi maaari
Ako nga'y sagana do'n sa pagmamahal
Ngunit kailangang ako ay lumisan
Sa pagkabata ko ako ay dumatal
Doo'y nakapulot din ng konting aral
Ang buhay ng bata ay di laging tamis
Doo'y mayro'ng lumbay, may hapdi at sakit
Laruang nawala, kaibigang lumayo
O kagat ng langgam ay pagkasiphayo
Napag-alaman ko na maari pa rin
Sa pag-iyak lamang, gusto'y maging akin
Sa konting sipag at pagkamasunurin
Mayroong gantimpalang sa aki'y darating
Ilang taon lamang ay nagulat ako
Ako ay isa nang taong binatilyo
Ang pagiging bata ay aking iniwan
Ako pala'y meron nang pananagutan
Sa mga kapatid, sa mga magulang
Sa ikabubuhay dapat nang tumulong
Ang pag-aaral na'y isang obligasyon
Sa tatag ng bukas ay isang pundasyon
Di lahat ng hiling pa ay makakamtan
Kailangang sila na ay pagpaguran
Sa pagkabinata ay aking nalaman
Ang pag-ibig pala'y sari-sari'ng taglay
May tamis, ligaya, hapis, kalungkutan
Pait o ligaya, bigo o tagumpay
Sa pagkabinata ko rin napagmasdan
Mga paruparo na nagliliparan
Sa mga bulaklak ay palipat-lipat
[...] Read more
poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
That's not it-To nije to
Excuse me sir
You look like someone I've met before
And I am sure it is like that
I'm sure everyone has met everyone before
In what's called preceding lives
Do you believe in that sir
I mean those karmas
Moving along cyclic zodiacs
Made of illiterate stars
Sounds quite familiar to me
A life through trials and errors
I think sir
When I outstretch the palm of my hand
(Do not worry you don't have to give me any
Of your monthly revenue
I am not that kind of a beggar)
When I outstretch the palm of my hand
And look at those divinely entangled lines
So cryptic
That are supposed to determine my fate
I think there's got to be some mistake there
That they are not there to determine me
But to tell me that this palm belongs to me only
That I am just like you sir
A creature born once a creature divine
Unrepeatable and free
For most when I outstretch the palm of my hand
To see my own geometry of the universe
Or to turn it into a fist
To strike the face of Fortune
Then I think sir
For sure we've all met before
In the faces of Adam and Eve
Hitting their foreheads against the ground
Once they vaguely hinted the Heaven is perhaps
Nothing but a wholeness of a soul in unity with its Creator
And Hell the lack of the same thing
Yes I am sure we've met before
In the face of Christ crucified on the cross
That redeemed us through his blood
For a dream in which an Idiot
Will not have to find a compartment
In which he would, with a roomful of thoughts
In his head just like me right now,
He would not have to repeat
That's not it that's not it until he cannot
Thinking perhaps about those marbles of lifeful life
Whose glimmer fades away once they break out on the surface
To dry in the fire of their own eyes
Thinking that's not it that's not it
[...] Read more
poem by Miroslava Odalovic
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Identity Crisis
Sa aking buhay ay may mga komedi
Na naranasan ko, sila ay marami
na nakakatawa, so makinig kayo
Isa-isa sila'y isasalaysay ko
Isang araw ako ay nasa bangketa
Ang sasakyan kong dyip ay hinihintay pa
Nang sa akin ay mayroong kumalabit,
si Mr. C. Santos, Director ng Roosevelt
Ako ay natuwa, ako'y nasiyahan
Na kay daming taon na ang nakaraan
Ako'y binati niya't pa'y natatandaan
Isang bagay na di ko inaasahan
Sa isang student na hindi nag-excel
At sa kanyang iskul di naging outstanding
Ito'y isang honor nang maituturing
Isang karangalan na para sa akin
Matapos ang konting kwento't kumustahan
Si Mr. Santos ay sa 'kin nagpaalam
'O, TONY, diyan ka na, ako'y aalis na,
at kumusta ulit sa iyong pamilya.'
Nang si Mr. Santos, wala na't malayo
Ang naramdaman ko ay pagkasiphayo
Aking kasiyahan, napawi't umalis
Di ako si Tony, siya'y aking KAPATID
Isang araw naman, ako'y nakatambay
Do'n kay Pareng Miniong, sa kanyang tindahan
Dumating ang ex-Mayor ng Marikina
Si Hon. Gil Fernando at wala nang iba
Ako'y kinausap, ako'y kinumusta
Ako ay natuwa, ako'y siyang-siya
Na akong anak ng dating ka-ticket niya
Ay natatandaan, kanya pang kilala
Narito ang siste, nang siya'y magpaalam
'O, aalis na ako't di na magtatagal
Sa iyong ama ay kumusta na lamang,
Kay Dr. Siasoco, aking kaibigan.'
Ako ay nanlumo, paano ba naman
Tatay ko'y Hernandez, Ayong ang pangalan
At siya'y hindi doktor, isang employee lang
Which only shows na 'ko'y napagkamalan lang
[...] Read more
poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
How to interpret the distance between two smiles/Kako protumaciti razmak izmedju dva osmjeha
It should be interpreted as an attempt to reconcile a plus and a minus, black and white, the poor and the rich. Like tranquility between two joys in which the first one calls the second one using the bridge of the unsaid. Some people go so far as to interpret the distance between two smiles through tears, blood or simply an inexpressible sorrow. Some interpret it as a way to preserve both smiles. The length of a smile is of no importance. It does not make any difference whether a smile is 2mm or 2 light years long, there's always a space which can contain the possibility of coming closer or distancing. Smileness in each case is a precondition for any kind of approaching.
Or it may end up in a Pavlov's reflex that does not reflect anything. And what is a smile at all? There are different ways to determine this and each one of them slips any kind of definition.
Chronologically speaking a smile is a living time it takes to put the corners of our lips upwards to get in the first touch with the other being. According to its purpose it carries the burdens of goals just like bags full of hours spent in waiting for a smile from the other side of a bridge. A smile can be a means to an end, an instrument of compulsion that we sometimes use for practice in the morning after we've washed our face and brushed our teeth for it's time to get out, leave ourselves and devote time to the others that standing in front of their mirrors disinfect their own smileness.
It's something like a business smile which if we practice it to the point of perfection can make us rich.
A smile can carry anything from a living quiver of love to a complete frozenness. There are many things that can get frozen on our lips. The problem arises when it is us who gets frozen on them.
Treba tumaciti kao pokusaj izmirivanja plusa i minusa, crnog i bijelog, siromasnog i bogatog. Kao smiraj izmedju dvije radosti u kojoj prva doziva drugu mostom precutanog. Neki odlaze toliko daleko da razmak izmedju dva osmjeha tumace suzama, krvlju ili prosto neiskazljivom tugom. Neki kao pokusaj ocuvanja oba osmjeha.
Duzina razmaka pri tom ne igra nikakvu ulogu, svejedno dali su u pitanju dva milimetra ili dvije svetlosne godine razmaknutost ostaje prostor u koji staje mogucnost priblizavanja i udaljavanja. Osmjehnutost u svakom slucaju predstavlja uslov za bilo kakvo primicanje.
Ili se zavrsava kobnim Pavlovljevim refleksom koji ne reflektuje ama bas nista. I sta je uopste osmjeh. Postoje razliciti kriterijumi po kome moze da se odredi i svaki od njih sasvim sigurno izmice bilo kakvoj odredljivosti.
Po hronoloskom kriterijumu osmjeh predstavlja zivo vrijeme u kome se odvija laganim izvijanjem usana na gore prvi dodir sa drugim. U odnosu na svrhu on nosi terete cilja kao vrece pune sati u kojima zeljno iscekujemo osmjeh sa druge strane mosta. Osmjeh je sredstvao, instrument prinude koji ponekad poslovno uvjezbavamo izjutra ispred ogledala nakon umivanja i pranja zuba jer je kada izadjemo vrijeme da napustimo sebe i posvetimo se drugom koji takodje tu ispred ogledala dezinfikuje sopstvenu osmjehnutost.
To je nesto kao business smile koji ako se dotjera do savrsenstva moze donijeti veliko bogatstvo. Jedan osmjeh moze da nosi sve, ama bas sve od zivog treptaja ljubavi do potpune ukocenosti. Postoji veliki broj stvari koji moze da se zaledi na nasim usnama. Problem nastaje kada se na sopstvenim usnama jednom ukocimo mi sami.
A Little School of Interpretation, …in x lessons,2007.
©Miroslava Odalovic
poem by Miroslava Odalovic
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Panaginip
Nagtitipon na ang puso ko 'pag ako'y inaantok
Wala na 'kong pakialam kahit papakin pa ng lamok
Kahit mainit, malamig basta't napasandal
Dire-diretso na ang tulog kahit bumarandal
Well, okey lang, alam ko naman na magkikita pa naman
Tayong dalawa sa may tagpuan tayo lang ang may alam
Maramdaman na kahit minsan na ako'y iyong mahal
Subalit nagising na lang ako na meron nang sumasakal
Umaandar pa rin ang isip ko na kasama pa kita
Kahit sinasampal nila ako, nakikita pa kita
Ano nga bang pinakain mo, bakit patay na patay ako
Pati na nga trabaho ko, napabayaan ko
Ipagtatapat sa 'yo ikaw lang ang aking pantasya
Sagutin mo lang ako, ililibot kita sa Asya
Buong hacienda, ipapamana sa iyo
Okey na sana ang lahat, bakit ginising mo pa ako
CHORUS
Kung panaginip ka lang, ayaw ko nang magising pa
'Pagkat nadarama'y ligaya
Lahat ng naisin mo'y aking ibibigay
'Pagkat ikaw ay aking mahal
Pagbigyan mo naman ako, minsan na lamang hihiling
Pagkatapos naman nito, patuloy kitang mamahalin
'Wag mo namang palampasin ang gabing ito nang 'di malinaw
'Paliwanag mo nang mabuti pero 'wag mong isigaw
Napahiyaw 'pagkat nangyari ang aking inaasam
Kahit medyo suntok sa buwan at least 'di na manghihiram
Kay Ka Bunegro na may gawa ng matatamis na panaginip
Luluwang na ang paghinga, ang puso'y 'di na maninikip
Pinapahigpit mo pa nga ang yakap, ako nama'y tuwang-tuwa
At ang milagro ngang ito, sa isip ko, walang-wala
Binale-wala ang mga kantsaw na 'di raw tayo nababagay
Ako mismo, 'di makapaniwala na sa 'kin ka pa bibigay
Pinagpalagay ko na lang ang lahat ay kaloob sa 'kin ng Diyos
Kailanma'y 'di babastusin, susundin lahat ng utos
Hanggang mapaos sa awitin, sana nama'y iyong dinggin
At kung panaginip lang ito, sana'y 'di na ko magising
[Repeat CHORUS]
3RD STANZA BACKGROUND
Nasa'n ka man ngayon
[...] Read more
poem by Sirius White
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Waiting for you /Cekanje na tebe
The midnight toll in the clock
Maybe Sunday maybe never
I spit the pigeon onto my palm
A crying handprint
A second silenced within a hope
Maybe Sunday maybe never
Maybe Sunday maybe never
Cekanje na tebe
Ponoc je kucala u satu
Mozda nedelja mozda nikad
Ispljunut golup na dlanu
Proplakan otisak
Utihnut nadanjem cas
Mozda nedelja mozda nikad
Mozda nedelja mozda nikad
2009.
poem by Miroslava Odalovic
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Financial Guru Suze Orman
Suze Orman writes on financial success,
she helps you create a life of material
and spiritual abundance.
Suze has been on the #1 Bestseller’s list,
I’ve read her book The Courage To Be Rich.
In this book she states you need to have courage
not only to be rich, but also with financial hardship,
She also writes you need to nurture and respect,
respect your money for it will do the same with you.
For money has a real relationship with value.
Now Suze has a lot of wisdom,
She writes also on The Nine Steps To Financial Freedom.
In this book you see where you stand,
Real life situation that she prepares you for and to understand.
Now Suze’s has a show on PBS
it is called The Money Class.
People have paid off their house, and haven’t used
credit cards in 5 years, student wrote and he is sincere.
Suze speaks from the heart, that’s what sets her apart.
So become more financially secure,
read, watch and listen to Suze Orman
for she is real and makes things clear.
Written by Suzae Chevalier on October 5,2011
www.puppetpoems.com
poem by Christina Sunrise
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Financial Guru Suze Orman
Suze Orman writes on financial success,
she helps you create a life of material
and spiritual abundance.
Suze has been on the #1 Bestseller's list,
I've read her book The Courage To Be Rich.
In this book she states you need to have courage
not only to be rich, but also with financial hardship,
She also writes you need to nurture and respect,
respect your money for it will do the same with you.
For money has a real relationship with value.
Now Suze has a lot of wisdom,
She writes also on The Nine Steps To Financial Freedom.
In this book you see where you stand,
Real life situation that she prepares you for and to understand.
Now Suze's has a show on PBS
it is called The Money Class.
People have paid off their house, and haven't used
credit cards in 5 years, student wrote and he is sincere.
Suze speaks from the heart, that's what sets her apart.
So become more financially secure,
read, watch and listen to Suze Orman
for she is real and makes things clear.
Written by Suzae Chevalier on October 5,2011
www.suzae.com
poem by Suzae Chevalier
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
the heart will move away the sorrow(Nafaka)
even if it is cursed under the sky
this being of mine not important
the heart will move away the sorrow
like birds out of their nests the hours will flow
to the point of no return
to the point of no return
the heart will move away the sorrow
I want to rejoice
time is just a possibility of the eternal
the heart will move away the sorrow
I want to dance be one with the rhythm of being
The heart will move away the sorrow
There will be joy there
There will be a blue of the joy there
A meaning cut off from a word
It will flow to the point of no return
To the point of no return
Come with me and sing
The songs of the tribes
Let’s get crazy under the eaves
It won’t be cold
The heart will move away the sorrow
Let it echoe within us from now into eternity
The rhythm of being
The mountains reverbarate
The name of the man
and the name of the woman
and the name of the child
the name of innocence
and the name of experience
come here rejoice
come here and sing
come here and touch
within a snowflake
within a raindrop
within a rock
within a leave of grass
in sparkles of hope
under the blue an outstretsched sense
the heart will move away the sorrow
the heart will move away the sorrow
srce raselice tugu
neka je prokleto pod nebom trajanje moje jer vazno nije
srce raselice tugu
ko ptice
iz gnijezda poteci ce sati
u nepovrat u nepovrat
srce raselice tugu
hocu da se radujem
[...] Read more
poem by Miroslava Odalovic
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Ang Dili Malimtan Ni Mama
i
kay wala man niya ako kuyuga
sa paglubong kang manay takya
padulong sa dipolog
akong gipang-ibot ang iyang
mga paboritong
african daisies
didto sa iyang harden
pag-uli niya pagkahapon
patay na silang tanan
nangalayos sa kainit
sa mahal nga adlaw
ii
kay wala man niya ako giapil
sa picture-taking sa iyang mga kauban
nga mga school teachers
didto sa Olingan Elementary School
akong gilabni ang iyang sayal
ug dayon nikaratil ko pagdagan
ngadto sa likod sa eskwelahan
iii
kay iya man lagi akong paligoon og sayo
sa buntag didto sa banyo tapad sa atabay
sa ilalom sa punoan sa balimbing
ako misaka og mitago sa punoan
sa star apple nga gabok na kaayo
ang mga sanga
ug busa tungod niini
dili gayod ako mahikalimtan ni mama francing
i
sa pagkamatay sa tanan niyang mga african daisies
nga mahal kaayo ang pagkapalit ug mao
nga iyang giatimanan pag-ayo
iya akong gibunalan sa usa ka dako
nga sanga sa bayabas hangtod
nahimo kining mga buhok sa abaca sa iyang kasuko
ug ang akong mga ngabil na lang ang nabilin
nga walay labod
ii
[...] Read more
poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Linda Blair by Tanya Markova
Umaga sa bahay, ako'y inaantok pa
Napuyat ng magbabad sa horror na palabas
Si nanay, si tatay sumisigaw sa baba
Gumising ka na daw nasa lamesa ang almusal
Sa classroom si teacher ako'y inaasar pa
Nagtatanong kung ako'y naligo daw kanina
Bigla kong nanlamig, buhok ko ay tumirik
Puno ng galit at pait nang ako'y mamilipit
Refrain:
Namula ang mata, at humagis pa ang silya
Ako'y biglang nasuka, humarap kay teacher
At sinabi na 'Langhiya'
Teacher, teacher ako si Linda Blair
I'm the monster everywhere I can feel it in the air
I can feel it in the air
Teacher, teacher
I'm just trying to be fair
Huwag ka nang mag-worry
Huwag ka nang mag-worry
Huwag ka kang mag-worry
Gumapang, sumampa, sa table nyang marumi
Habang nag-kokombulsyon at biglang nakangisi
Ako ay dumura ng plema sa mukha nya
Si teacher ay nasindak pumapatak ang luha
Ang klase'y nabigla lahat napatunganga
Sinaniban daw ako'y kelangan kong dasal
Ang iba'y lumabas nag-sumbong kay Prinsipal
Nagkagulo na tuloy sa buong paaralan
Namula ang mata, at humagis pa ang silya
Ako'y biglang nasuka, humarap kay teacher
At sinabi na 'Langhiya'
Teacher, teacher ako si Linda Blair
And the ghosts are everywhere
I can feel it in the air
Teacher, teacher
I'm just trying to be fair
[...] Read more
poem by Shi Yelami
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Pagkamoot ki Seminarista
Kang ako malaog palang sa seminaryo
Ako nagduwa-duwa sa inot
Ta ang tentasyon wala-too
Alagad ang pagtubod dayupot
Asin sakuyang namidbidan
Si sarong babae na grabe sa gayon
Madali ko na kutang malingawan
Su seminaryong mawoton
Ining sarong magayonon na babae
Naparani sa puso kong grabe
Alagad dai ko kayang talikdan
Ang pagpadi na sakuyang pangapodan
Pero dai ko kayang bayaan
Ang pagkamoot ko saiyang tunay
Maray ngani ta yaon si “sir nuarin” na barkadang tunay
Pigpasabot sako na ako kaipuhan kang simbahan
Mag-abot amg bulan kang desyembre
Ako dapat nang magpili: si bokasyon o si babae?
Rinigalohan ko siya ki alarm clock ta siya priming late sa klase
Ang regalo niya man sako pagkamooy na grabe
Nakaagi na ang malipoton na pasko
Alagad nag-init ta siya ang nasa isip ko
Pero dai man giraray nawara sako
Si pangapodan na maglaog sa seminaryo
Pag-abot kang pebrero
Bulang nin mga puso
Nagkaigwa ki valentine’s ball
Duman sa samong school
Kan bulan na ito naging kami ni babae
Alagad puon kaito, nagbaha sa bilog na legazpi
Sarong semanang labi-labi ang uran
Ang samuyang pagkaminootan kaipuhan nang wakasan
Nagiromdoman ko, bago niya ako binayaan
Ako Saiyang sinabihan
Na ako dapat magpadi
Ta siya man daa ma-madre
Grabeng kulog ang sakuyang namatian
Ta su babaeng sakuyang namotan
Asin nagi nang rason kan sakuyang buhay
Mawawara nang paluway-luway
[...] Read more
poem by Jeric 'savio' Batas
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
All The Colours Of The Blue-Sve Boje Plavog
I know the colour of the night
for I am the colour of the night
I dress it in whiteness
it dies out in a snowflake
I know the red of the twilight
for I die with every sunset
deliver it in my own blood
I know the colour of the dawn
for I rise with every sun
the black I dress it in
mourns an encaged butterfly
I know the colour of the smiling water
for I am the smiling water
hiding tears in each of the drops
And I know all the colours of the blue
for blue is mine
cloud sewn dawn
poznajem boju noći
jer ja sam boja noći
u bjelinu je oblačim
ona gine u pahulji snijega
poznajem boju zalaska
jer umirem sa svakim suncem
sopstenom krvlju ga rađam
poznajem boju izlaska
jer se budim sa svakom zorom
crnina kojom je oblačim
za zatočenim leptirom žali
poznajem boju nasmješene vode
jer ja sam nasmješena voda
u svakoj kapi skrivam suze
i poznajem sve boje plavog
jer plavo je moje
oblakom opšiveno svitanje
2009.
poem by Miroslava Odalovic
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
This is not my face/Ovo nije moje lice
This is not my face
This thing oozing out of your insipid reflection theories
When you're putting it into A is A A is B B is C
You know
C is maybe a newly born naked
Syllogism pointing at a tzar
So that you can ask him ask him
‘Tzar tzar oh master tell us what's the time'
And the tzar cannot hear you for he's got a goat's ears
This is not my face
This thing you're folding after you've ironed it
And placed it among the skirts trousers and shirts
You know
A shirt is perhaps a flag of my home
Put on a post to limit the borders of pain
So that you may ask it ask it
‘Does it hurt does it hurt tell us what's the time'
And the pain cannot hear you for its ears are cut
This is not my face
This thing you're turning to see it from each side
Whenever you turn it from A to B from B to C
You know
C is perhaps just a point without a face
Thrown into the universe
A monada looking for the Father
Why don't you take your reflections home
Ovo nije moje lice
To što curi iz bljutavih teorija odraza
Kada ga sklapate u A je A, A je B, B je C
Znate
C je možda ko od majke roden
Silogizam što upire prstom u cara
Pa ga pita pa ga pita
Care care o gospodare ko'ko ima sati
A car ne cuje jer ima kozje uši
Ovo nije moje lice
To što sklapate poslije peglanja
Medu suknje pantalone i košulje
[...] Read more
poem by Miroslava Odalovic
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Kaadlawon
abo ang kaadlawon
itom ang mga kahoy nga nag-alirong niini
ug ang mga sagbot uga
sa akong tiilan
halayo pa ang kabuntagon
walay kalayo ang akong dapogan
bugnaw ang tanan
haw-ang ang akong kiliran
nahinumdum ako sa imong mga ngabil
ang kainit sama sa lamdag
sa kabuntagon
gihagkan mo ako
ug nadaub ang kalayo sa akong dughan
layaw ang akong panumduman
ang iyang mga pako
midagit kanako sa halayong kagulangan
gitaban ako sa akong kalibog
wala akoy nahimo
gitaral ako giwala ako gilinla ako
gihulog ako sa lam-aw sa kapakyasan
ania ako mibakho
naghandum sa kanunay sa imong hulagway
kaanyag ba sa kabuntagon
kainit sa iyang mga tudlo
gilantaw ko ang usa ka sakayan
nga nag-lutaw-lutaw sa baybayon
sa tumang kalinaw
ug hinay-hinay kining nagpalayo kanako
gitutukan ko ang mga butang nga nagpalayo kanako
nagatindog ako atubangan sa pagsilaw sa adlaw
unsa pa kaha ang akong itugpo nga mga katarungan
aron dili na ako biyaan sa akong mga panumduman?
poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Pythia the Stunt/Pitija kaskaderka
she liked paranormal activities
and saw symbolic connections between
apparently unconnected things
thus a pebble accidentally kicked
by her middle class boots
got endless measures in cosmic dimensions
of issues de-accidentalized
she liked mysteries
she heard the deaths whispered
into her ears only
of close relatives and distant people
she saw
colours dropped into her dreams only
of sleepy impressionists
and silent expressionists
post mortem hanging in reproductions
oh one of so many one of so many
in her pastoral home
she suffered from modesty pretend
and swam her butterfly style
in the swimming pool of her ego
perfectly aware of the fact
that not even those who serve God
far more diligently that she did
were not addressed by an angel voice
(but how could she have been guilty of that)
as the voice called her and only her
and only those similar to her
ready to applaud the great gift
only if their own was recognized
thinking she was a genius if she understood a genius
still I think she knew a lot
she knew so to say everything
especially since the day when
due to the pebble-deep voice-great gift
she became a real psychic …and got mad
______________________________________
pitija kaskaderka
je voljela paranormalne aktivnosti
i vidjela simbolič ne veze izmeđ u
naizgled nepovezanih stvari
tako kamenč ić sluč ajno šutnit
njenim srednjeklasnim č izmama
dobijaše nesagledive razmjere u kosmič kim dimenzijama
[...] Read more
poem by Miroslava Odalovic
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
For this is the way life always begins/Jer tako uvijek pocinje zivot
The night I took away your blues
To spill it behind you as a sign of good luck
You said- your iris- your iris quivering
It stole a dropp right from a well
To kiss place it on my lower lip
The tip of you fingers
To lightly touch the upper one
To draw them both within a smile
You said- there are teeth behind
Whose bite times ago foretold a mark on your neck
And there's a tongue fear snake
Stumbling upon drunken deceptions
Taking off its sagacity skins incurably
I asked- is love a sickness
Insufficiently recorded in medical documents of slow death
And is your name the fountain of health
The word inexhaustible that the sky said is allowed to drink
And should be drunk three times a day
And on the seventh take some rest from water
You said-yes love is a sickness still
Naively overcome under alchemists' gowns
But our names are the food of health
Bread basic the sky said is to be eaten
The meals of the morn noon and eve each day
And on the seventh the crumbs of unrest
Oversleep in each morsel
For this is how each life begins
One noći kad sam ti uzela plavetnilo
Da ga ko vodu za sreću za tobom prospem
Reče-tvoja zjena-tvoja zjena treperava
Kap iz bunara ukrala je
Na donu usnu poljpcem da je stavi
Gornju lagano ovori
Vrhom prstiju obje u osmjeh iscrta
Reče- iza su mi zubi
Kojima ujed jednom davno
Obreče trag na tvome vratu
I jezik što strahom zmijom zapliće obmane pijane
I košuljice mudrosti skida neizlječivo
Pitah- da li je ljubav bolest uvijek nedovoljno zapisana
U medicinskim spisima laganog umiranja
I ime tvoje jeli zdijenac zdavlja
Nepresušna riječ što nebo reče da pitka je
Da piti je treba tri puta na dan
A sedmog se od vode odmoriti
Reče- da ljubav je bolest
Još uvijek naivno preboljevana
Pod ogrtačima alhemičara
A imena naša hrana su zdravlja
[...] Read more
poem by Miroslava Odalovic
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
Nandito Ako
(aaron paul del rosario)
Mayroon akong nais malaman
Maaari bang magtanong
Alam mo bang matagal na kitang iniibig
Matagal na kong naghihintay
Ngunit mayroon kang ibang minamahal
Kung kayat akoy di mo pinapansin
Ngunit ganun pa man nais kong malaman mo
Ang puso kong itoy para lang sa iyo
Refrain:
Nandito ako umiibig sa iyo
Kahit na nagdurugo ang puso
Kung sakaling iwanan ka niya
Huwag kang mag-alala
May nagmamahal sa iyo
Nandito ako
Kung ako ay iyong iibigin
Di kailangan ang mangamba
Pagkat ako ay para mong alipin
Sa iyo lang wala nang iba
Ngunit mayroon kang ibang minamahal
Kung kayat akoy di mo pinapansin
Ngunit ganun pa man nais kong malaman mo
Ang puso kong itoy para lang sa iyo
Nandito ako umiibig sa iyo
Kahit na nagdurugo ang puso
Kung sakaling iwanan ka niya
Huwag kang mag-alala
May nagmamahal sa iyo
Nandito ako
Nandito ako umiibig sa iyo
Kahit na nagdurugo ang puso
Kung sakaling iwanan ka niya
Huwag kang mag-alala
May nagmamahal sa iyo
Nandito ako
Nandito ako...
song performed by Lea Salonga
Added by Lucian Velea
Comment! | Vote! | Copy!
Ning sud sa kasamok
Ning sud sa kasamok
Dili ko gusto nga ako
Makumot, makum-os
Nga morag usa ka sulat
Nga wala pa gani
Mabasa sa usa ka
Gihigugma.
Langkaton ko ang akong
Mga panit
Aron wala akoy mabati.
Patas-an ko ang akong
Liog aron ako makalantaw
Dapit sa unahan
Kadtong wala pa nako
Makita tungod
Kay ania ako dinhi
Sa lalom nga kasamok
Gitabonan sa mga
Balod sa kasuko
Ug kasakit.
Kon hangin ka nga
Daotan, mag-ampo
Ako nga mahimong
Mga lig-on nga pader
Nga dili mo
Maparog.
Ikaw nga lampingasan
Pila na ka
Mga damgo ang imong
Giyatakan
Og gipatay nga morag
Mga lamigas
Nga imong gipisatpisat
Pinaagi sa imong
Mga lapalapa?
Nadungog ko na
Ang imong ngalan
Og ang imong
Mga tunob
Naaninag ko
Sa ilang mga
Lubnganan
Sila nga imong
Nabuntog.
[...] Read more
poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!