Pagkamoot ki Seminarista
Kang ako malaog palang sa seminaryo
Ako nagduwa-duwa sa inot
Ta ang tentasyon wala-too
Alagad ang pagtubod dayupot
Asin sakuyang namidbidan
Si sarong babae na grabe sa gayon
Madali ko na kutang malingawan
Su seminaryong mawoton
Ining sarong magayonon na babae
Naparani sa puso kong grabe
Alagad dai ko kayang talikdan
Ang pagpadi na sakuyang pangapodan
Pero dai ko kayang bayaan
Ang pagkamoot ko saiyang tunay
Maray ngani ta yaon si “sir nuarin” na barkadang tunay
Pigpasabot sako na ako kaipuhan kang simbahan
Mag-abot amg bulan kang desyembre
Ako dapat nang magpili: si bokasyon o si babae?
Rinigalohan ko siya ki alarm clock ta siya priming late sa klase
Ang regalo niya man sako pagkamooy na grabe
Nakaagi na ang malipoton na pasko
Alagad nag-init ta siya ang nasa isip ko
Pero dai man giraray nawara sako
Si pangapodan na maglaog sa seminaryo
Pag-abot kang pebrero
Bulang nin mga puso
Nagkaigwa ki valentine’s ball
Duman sa samong school
Kan bulan na ito naging kami ni babae
Alagad puon kaito, nagbaha sa bilog na legazpi
Sarong semanang labi-labi ang uran
Ang samuyang pagkaminootan kaipuhan nang wakasan
Nagiromdoman ko, bago niya ako binayaan
Ako Saiyang sinabihan
Na ako dapat magpadi
Ta siya man daa ma-madre
Grabeng kulog ang sakuyang namatian
Ta su babaeng sakuyang namotan
Asin nagi nang rason kan sakuyang buhay
Mawawara nang paluway-luway
Nagbarabaan si sakuyang grado
Naubusan ki laog si sakuyang payo
Nawaran na ki saysay ang sakuyang buhay
Ta nawara na si babae na nagtao ning kulay
Ako nagsimba duman sa samuyang parokya
Asin nagkaigwa nin pag-asa
Dahil sa pagbisita ko ki birhen de Fatima
Namatean ko ang pagkamoot ki sarong ina
Nag-abot ang bulan kang marso
Batak asin lugad na ang sakuyang puso
Nagiromdoman ko kaito
Kang graduation day ako nagpakalbo
Nag-graduate akong warang naririibeng honra
Huli ta sa sarong babae ako naboa
Ipinangako sa sadiri na siya lilingawan
Pero sa paglingaw saiya ako nadidipisilan
Ako naglaog sa seminaryo
Kang bulan na hunyo
Kami nagging 7 sa pre-col
Duman ang sakuyang buhay naging cool
Nag-agi ang panahon
Ang buhay naging banalon
Pero si babae nasa puso man gilayon
Dipisilon aliun duman sa pusong madugoon
Mas maray pang dai mag-agom
Kung bako man lang siya ang aagomon
Mas maray pa ang magpadi asin mag-serbi sa diyos
Asin ang katawohan mamotan gabos!
poem by Jeric 'savio' Batas
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
No comments until now.