Ang Akong Damgo Gabii Wala Ka Naapil
Daghan kog damgo gabii
Tua si papa gadala ug pusil
Tua sad si mama gadagan mitago kay
Hadlod sa pusil ni papa
Tua sab si lolo nagdala pud ug pusil
Ug tua sab si manang, si manong
Gadagan mitago sa kalibonan
Nangita ug cover sa mga
Dagkong bato kay nahadlok sa
Pusil ni lolo
Wala miapil si lola kay didto sa
Damgo patay na siya
Dugay ra
Saksak sinagol ang akong damgo
Gasugod sa estudyante pa ako
Nadat-ogan sa daghang libro
Nagbalhin-balhin sa dorm
Tuay nasunog tuay nabahaan
Tuay nabungkag tuay nalunod
Sa baha sa linog
Dunay pa gyoy taas nga tulay
Ug sa ubos niini dako nga suba
Nga giagian sa dako nga baha
Ug sa dihang naa na ko sa tunga
nangisog ang dako nga baha
Hinoon duna poy nindot gamay
Sud sa akong damgo
Kadtong romantic portion
Nagkita mi sa akong uyab
Nga karaan
Naghalok mi, naggakos,
Nagkinuotay, nagtinilaay
Naa pay mas lami
Apan di na lang nako
Ibutyag kay hadlok ko
Sa buyag
Nakamata ko sa kalami
Nagbasa ang akong
Bulog, gusto pa gani
Mobalik ug katulog
Saying, wa ka maapil sa akong
Damgo
Bisan na lang gani unta ug
Kadtong napusilan ni lolo.
poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
