Citatepedia^®.com

Tulo na lang kaadlaw pista na usab sa among lungsod

1. milabay ang sikadsikad
2. milantaw sa duha ka tawo
3. nga punay og katkat
4. sa mga haligi nga ilang
5. gihinayhinayan og patindog
6. duna nay mga buho daan
7. ang mga bongbong nga
8. dunay mga letra og numero
9. gisuot ang mga tyorka
10. gituyoktuyok aron mahaom
11. ang niwang og opaw nga
12. hamtong nga lalaki
13. milantaw sa ilang bag-o
14. nga nahuman nga tolda-tolda
15. ahhh! Piyasta na usab diri sa
16. among lungsod
17. aduna na usay dagan sa mga
18. kabayong walay kinabuhi
19. mopusta ko og dayon makadaog
20. ko og baso, monyeka og mga
21. lata sa sardinas.

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Laking Marikina, Part 2

Isang paraiso no'n ang Ilog Marikina
Daming binubuhay, daming umaasa
Malinis na tubig, siya'ng pinagkukunan,
Inumin sa banga, panligo sa tapayan
Tumana sa baybay, daming binubuhay
Palakaya sa tubig, iba't-iba ang paraan
Sa inyo ko'y babanggitin, anu-ano ang pangalan

BINGWIT

Ang Bingwit ay isang panghuli ng isda
Na may tangkay, pisi, pabigat at taga
Sa Ingles siya ay rod, hook, line and sinker
Bingwit or Fishing Rod, parehong may pain
Pain namin no'n ay hipon at bulate
Sari-saring isda ang nangahuhuli
Biya, hito, kanduli, minsa'y bakule
Bingwit ay di pare-pareho ang gamit
Merong sa tubig lang ay inilalawit
Merong hinihila matapos ihagis
Para ng isda ang pain ay mapansin
Akala niya'y buhay, agad sasagpangin
Ang tawag namin sa ganitong paraan
Ay di namimingwit, kundi nanggagalay

PATUKBA

Patukba ay parang bingwit na maliit
Maikli ang pisi, ang tangkay ay siit
Tangkay ay matulis para maitusok
Pag iniuumang na sa tabi ng ilog
Sa dulo ng tangkay doon nakalawit
Ang pising sa dulo, taga'y nakakabit
Kung ito'y iumang ay sa dakong hapon
Pain ay palaka, kuliglig o suhong
IIwang magdamag hanggang sa umaga
ang oras na dapat sila'y pandawin na
Ang paing sa tubig ay kakawag-kawag
Ng bulig o dalag gustong sinisiyab
Ang aking patukba'y tatlumpu ang bilang
Di marami, di kaunti, lang ay katamtaman
Sa bilang na ito, bawat pag-uumang
Ang dalag kong huli'y naglalaro sa siyam
Ang paing kuliglig saan kinukuha?
Sa ilalim ng yagit sa bukid/tumana
Ang suhong naman ay sa mga putikan
Sa tabi ng ilog, kahit na nga saan
Ang palaka naman ay sa mga lawa, Sa bukid, sa ilog at lugar na basa

KITANG

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Kanser Sa Totoy Sa Akong English Teacher

Dugay ra niyang nabati ang bukol sa w'a niya nga totoy.
Kapoy. Baliwala lang. Mora'g wala lang. Daghan pa siya'g
Gigastohan nga mga pag-umangkon. Busy pod sa World
Literature. Preoccupied sa Third World Poetry.

Napulo'g lima katuig nga gatudlo sa English ug World
Literature si Ma'am sa usa ka private religious school.
Usa ako sa iyang gipalayog sa verb, adverbs, ug adjectives.
Gipaharong kang Tolstoy. Nakig-tagay ni Omar.
Sa mga blithe spirits ni Shelly. Ug kang Lucasta sa dihang
Miasdang na siya sa gubat. Kang Emily, Pablo, Octavio.
Shakespeare.Neruda. Mistral.

Nagdugo, nagnana ang duha miya ka tutoy.
Daghang verbs, adverbs, adjectives. Aduna pa gayo'y
Mga prepositions and conjunctions nga nabalaka su'd
Sa 25 ka tuig. Natawo ang mga balak. Ug mga sugilanon.
Nanubo ang mga dahon sa laurel. Nangisog ang mga paminta.
Namaak ang kahalang sa sili sa akong mga ngabil
Mitubo ang mga pan. Mibukal ang mga tuba.
Pati ang lana sa mga hilo-anan ug mga wakwak.
Mikuyanap ang Magic Touch. Ang mga figments
Of imagination. Ang mga streams of consciousness.
Mikamang ang walay angay nga mokamang
sa ilalom sa katre ug panganod.

Dili siya magpa-opera. Dili niya gusto. Wa’y igong kwarta.
Dili nga dili makatabang ang chemotheraphy.
Giluwa na ang Iyang ATM. Nalubong siya sa utang.
Dugay ra. Nagmahay ang mga subordinate clauses.
Dili matonong ang mga direct objects. Naunay siya
Sa mga dreams nga nag-dream. Nagkulismaot
Ang mga dagway sa infinitives. Ug ang mga predicates
Mismo ang nagkutkot sa iyang lubnganan.
Nagpakaluoy ang Philippine Literature nga unta dili lang
Usa siya kuhaon ni Bathala.Time passes swiftly. Ang mga rosas
Nga mibukhad karon, pipila lang ka oras sa kilid sa bintana,
Kadali rang nangalaya. Ang mga buds na-nipped. Tight-lipped.
Dying. Dayag ang pagka-dying ni Daying.

Lubong niya karon. Ug tulo lang kami nga mitungha.
Usa lang ang miiyak. Ug ang duha, kadyot lang nga mitan-aw
Ug dayo'g biya kay dunay mga importanteng mga lakaw
Sa ilang kinabuhi.Walay gahom ang balak sa pagbanhaw kang
Ma'am. Ang mga prepositions ug conjunctions dili mga karo
Ug ligid mga mohatod kaniya sa menteryo. Nag-inusara lang
Intawon siya gihapon. Bisan pa sa iyang pagpangugat og pama-
Lak usab kaniadto. Dili ang iyang mga pag-umangkon
Ang miiyak. Ugma ablihon ko ang daan nga libro ni Pablo Neruda.

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Kabahin Sa Halangdong Kritiko

Dili ka nako mabasol kay ako ang nag-aghat nimo
pagdayon sa akong balay karong adlawa ug sa umaabot pa.
Ari, saka sa akong hagdan nga karaan
nga wala pa gyod malampasohi ang mga ang-ang.

Palihog og tan-aw sa iyang mga hawiranan.
Kinahanglan pa bang silakan o pintalan ba hinuon?

Dali saka sa akong sala, ug palihog pahimutang
sa akong mga lingkoranan nga ginama sa mga kawayan
nga gipaslotan ang batakan sa mga gabaga nga puthaw
aron ipatik ang ilhanan: ang akong ngalan.

Mangadto ta sa akong katulganan
sa katre nga tugas nga akong sinunod sa akong mga ginikanan.
Dunay mga tinagoan nakong mga gilumotan sa tumang kadaan.
Patay na ang mga isda sa gamay nakong aquarium,
ug ang mga suga sa kilid nangaponder na.
Wala ko’y plano nga alisdan kay ganahan ko sa dulom.

Mangadto nya ta sa akong talad kan-anan.
Wala’y basiyo sa beer o Tanduay, apan daghang garapa
sa mga tambal nga wala nay mga sulod.
Ang mga resita sa doktor gihapnig sa kilid sa lamesa
diin anaa ang akong antipara.

Dinhi niining lugara masilip mo ang akong gamay kaayo
nga kusina, ug sa kilid naa ang akong kasilyas. Ayaw katingala
nganong busloton ang atop. Kay kon ako malibang,
maglantaw dayon ko sa mga nanglabay nga mga bituon.

Dali dayon ta sa akong veranda.
Sultihi ko samtang manglingkod ta.
Unsa ba ang imong nakita?

Dili puti ang sanina sa akong mga damgo.
Dili pod itom, dili hapsay ang mga sidsid sa akong mga saad.
Dili sab hinoon kaayo kum-ot, wala nay kwelyo
ang akong mga paglaom.
Dili na long pants ang akong mga pangandoy.
Wala na ang singsing og kwentas sa akong ambisyon.
Mibaga ang antipara sa akong mga pangutana,
ug nawala ang mga butones sa akong mga tubag
nga unta mohulip sa nagnganga nakong mga ohales.

Kon mobiya ka na niining akong balay nga karaan,
sultihi silang tanan sa mga hagdan nga dili na sinaw,
sa mga haligi nga nangaharag,
sa mga bungbong nga nangabuslot,
sa mga bintana, pultahan ug atop

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Abi Nimo Og Sikat Ka Na Kay Usa Ka Na Ka Magbabalak

ayaw pailad sa imong kaugalingon
kon moingon sila nga ikaw sikat
dako kana nga bakak

abi nimo og sikat ka na
kay kuno ikaw
usa na ka magbabalak sama kanila
momata inig kaadlawon
aron kunohay mamati

sa mga tingog sa awit sa mga gangis
nga gihimo sa ginoo alang lang
kanimo

abi nimo og usa ka na ka halangdon
nga tawo nga pagapurongpurongan
sa usa ka korona sa kahayag
nga gimugna alang lang
sa bulan ug mga bitoon
ug sa adlaw ug usab
kanimo

sayop ka
usa ka lamang ka magbabalak
tighawid sa lapis
tigtuplok sa mga letra
sa imong computer
tigpatik sa dugay na nga ania dinhi
tig-aninaw sa mga karaan nga butang
nga dili imo kay kini sila nauna na
sa ilang tagsa-tagsa ka yugto
ug panahon sa ilang kinabuhi
ug pagkamatay

nagtikawtikaw na samtang wala pa gani
matawo ang imong mga lolo og lola
samtang wala pa gani
nangulag ang imong
papa ug mama

sayop ka
usa ka lamang ka tingog
nga dili nila madungog ug kon madungog man
dili gani nila paminawon kay
daghan pa kaayo silag buluhaton

ang pagtanom sa mga lagotmon
ang pagpangisda ug pagpamaling
ang pagpamasol
ang pagtikad sa yuta

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Dili Malimtan Ni Mama

i

kay wala man niya ako kuyuga
sa paglubong kang manay takya
padulong sa dipolog
akong gipang-ibot ang iyang
mga paboritong
african daisies
didto sa iyang harden

pag-uli niya pagkahapon
patay na silang tanan
nangalayos sa kainit
sa mahal nga adlaw

ii

kay wala man niya ako giapil
sa picture-taking sa iyang mga kauban
nga mga school teachers
didto sa Olingan Elementary School
akong gilabni ang iyang sayal
ug dayon nikaratil ko pagdagan
ngadto sa likod sa eskwelahan

iii

kay iya man lagi akong paligoon og sayo
sa buntag didto sa banyo tapad sa atabay
sa ilalom sa punoan sa balimbing
ako misaka og mitago sa punoan
sa star apple nga gabok na kaayo
ang mga sanga

ug busa tungod niini
dili gayod ako mahikalimtan ni mama francing

i

sa pagkamatay sa tanan niyang mga african daisies
nga mahal kaayo ang pagkapalit ug mao
nga iyang giatimanan pag-ayo
iya akong gibunalan sa usa ka dako
nga sanga sa bayabas hangtod
nahimo kining mga buhok sa abaca sa iyang kasuko
ug ang akong mga ngabil na lang ang nabilin
nga walay labod

ii

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Mga Tulabong

Kon unsa ang tultol, mao kana
Ang mga puting tulabong sa among
Mga basakan.Panon sila kong
Manglupad ug mutogpa sa likod
Sa mga kabaw.Walay tingog
Walay gubot ang ilang pag-abot.
Nindot kaayong tan-awon ang
Ilang pakigsandurot sa mga kabaw.
Walay away nga makita sa ilang
Pagpuyo niining gamayng
Kalibotan sa mga basakan,
Kalapokan ug kasagbotan.
Walay tingog ang mga kabaw.
Nagpunay ug sabsab sa sagbot.
Walay makitang kagubot kuyog
Sa pagdagsang sa mga maya
Nga morag mga gagmayng laya
Nga dahon nga nangahulog
Gikan sa langit. Dili pa ting-ani
Karon, ug dili sab tingtanom.
Walay ulan. Dili kaayo init.
Ug ang hangin naglapos-lapos
Sa mga gikwadro nga kaumahan.
Naglingkod ako silong sa kahoy
Sa marang. Sa unahan atua
Ang mga puting tulabong mitugpa,
Mitupad. Nakig-unot na usab
Sa mga kabaw. Ug ang mga maya
Nanglupad paingon sa kabayabasan.
Milabay ang iro nga itom, kuyog
Sa iyang amo nga nagsul-ob og
Pla nga polo nga taas og bukton.
Itom ang karsones sa bata.
Ug siya mitaghoy. Bugnaw
Ang huyuhoy sa hangin. Nindot
Ang kaudtohon. Puti nga mga tulabong.
Itom nga mga kabaw. Lunhaw
Nga mga sagbot. Walay mga habalhabal
Dinhing dapita. Mipahulay ko. Naminaw,
Nag-aninaw. Madungog ko na
Ang mga tunob sa mga hulmigas
Lakat paingon sa hinog nga bayabas.

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Dapit Nga Abohon

abi nila kadtong sa bag-o pa sila nahimugso
kadtong ang ilang aping sama pa sa bulok sa gumamela
abi nila nga ang kalibotan

puti ug itom lamang
wala ug tuo
sinugdan lang ug katapusan

abi nila duha lang ang atong kapilian
nga ako mahimong daotan o buotan
nga ako magpabilin ba o molakaw palayo
nga ako mahimo bang bibo o masulob-on

abi nila duha lang ang numero niining kalibotan
abi nila ikaw ug ako lamang
abi nila ang pultahan sud ug gawas lamang
abi nila ang bintana sira ug abri lamang
abi nila ang tanan mao lamang
ang pagsibog ug paghunong

kini o dili kini
kana o dili kana
nga kon moadto ka didto
biyaan mo gayod kining dapita
nagkinahanglan kita
og daghang katuigan
ug daghang mga tawo
nga ato gayod ila-ilahon
himamaton ug amumahon
ang uban ato ganing ikaipon
ug sa matag kaadlawon
atong hagwaon pinaagi
sa usa ka pakighilawas

ug estoryahon sa tunga
sa usa ka kamingaw
aron atong mahibaw-an
nga ang tanan diay
dili lang duha ka buok
nga dili lang kini og kana
nga dili lang ang pagsugod og pagtapos
o pagtagbo ug pagbiya

kay sa tinuod lang adunay
mga dapit nga abohon
nga mura'g naa ug morag wala
nga imong mabati
nga didto ka apan
dia ka usab kaniya
mahimamat mo kini sa usa ka panaw

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Pag-awat

miabot ang pintor
mikuha sa iyang mga kahimanan
ang mga bulok nga iyang gihapnig sa iyang mga palad
ang brutsa nga iyang gihulom, gitagaan og kinabuhi

sa iyang lig-on nga mga tudlo
molihok na ang iyang kahanas sa pagmugna
ang tawo sa daplin sa baybayon

ang larawan sa tawo nga nagpungko
sa daplin sa baybayon
dili na ang tawo kon dili ang tawo
nga giawat sa iyang kahanas sa pagpinta
pukawon ang atong mga pagbati
sa mga bulok sa iyang panit
wala na kini giputos nga mga unod
ug ang mga unod wala na magtabon sa mga bukog

dakong patag na ang tawo nga atong nahimamat
dili na siya ang bukid, ang sapa, ang dagat
usa ka debuho, nga usahay labing mahal pa gani
sa tinuod nga tawo nga nagpungko
didto sa daplin sa baybayon
puli sa tinuod ang giawat-awat
puli sa tinuod ang mga bakak
nga karon labing bililhon

bakak kana, kay dili na kana kadtong
tawong adunay daghang balahibo ang iyang paa
kadtong init og ginhawa,
kadtong imong gihapuhap, kadtong namatay
nadugta, ug sa kataposan gilumotan sa kalimot

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Tuod No? Unsaon Ba Pagkaon Sa Impyerno

natingala siya sa imong mga pulong
gahisgot ka man gud ug impyerno

makalilisang nga pulong, midugang sa ilang
mga kahadlok, kay ang ilang mga pinulongan

kutob ra man unta sa dagan, bakwet, tago,
hipos, walay daghang alingasa, dili magpasagad
ug lakaw sa gabii, basin ug adunay spray sa bala
sa armalite diha sa videokihan ni letecia

aw hinoon, wala sila kahisgot bahin sa langit
dili nila 'feel' kay wala sila sugod katilaw anang
langit sama sa kalinaw, kaasenso, kaedukado,
kalimpyo sa balay, kinabuhing haruhay, saktong
panginabuhi, steady nga pangita, piskay nga lawas

apan, kwidaw, paghisgut mo sa impyerno
mitaas ang ilang mga kilay, nanglimbawot ang
ilang mga balahibo, mibahag ang ilang mga ikog,
apan nagpugong lang sila, morag dedma lang,

kay para kanila, ania na kanila ang impyerno
nagbaga nga uling sa ilang tugkaran ug ania
sila sa ilang talad kan-anan ug mao kini ang
ilang mga sud-an: napago nga paglaum
hilaw nga mga damgo, gisawsaw sa ilang
mga luha, gisilian sa ilang mga kahadlok.

mao kana, cindy, ang ilang pagkaon sa impyerno
ug sakto ka, walay tinidor, walay kutsara, ug ako
pang idugang: ang uban wala na gani mga kamot
kay giputlan ug gitadtad sa ilang mga kapalaran.

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Sa Bukid Nga Bulawan

nunot sa pagkatkat sa taas
nga bungtod ug paglabang
sa suba nga galikos-likos
sama sa sawa

nadan-agan na gyod
ang payag ni anding
nga nagpatunga ug
gipailawman sa kakahoyan

nag-andam na diay silang tanan
sa iyang banay ug nagdukdok
ang iyang anak nga lalaki
sa dako nga agong

ug misayaw
ang iyang anak nga dalaga
samtang giihaw
ang usa ka itom nga baboy

nagluto sila og dinuguan
nag-adobo og naglata
sa upat ka tiil og naggisa
sa mga lumo og unod

pagkahapon atubang sa
adlaw nga talisalop na
nanglingkod kami alirong sa talad
ug gatagay dayon sa tuba

nagsultianay kami
kabahin sa akong tuyo
kabahin sa iyang utang
nga dugay na kaayo

nga wala niya nabayri
gidugangan niya og tagay
daghang baso pa
daghan pang sumsoman

nga sinugbang baboy
hangtod nga kaming
duha nangahubog
hangtod nakalimtan

ang utang hangtod
wala na mahisgoti
ang pagkobra sa bahin
sa saging sa yuta

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Mga Puti Nga Tulips Halad Sa Sayong Kabuntagon

mohilom sa ta kadyot
bisag mga singko minutos lang
alang sa duha ka mga
bag-ong nagpatay gahapon
didto sa Petron Station
atbang sa KNAS

duha ka lalaki ang naghinandosan
sa ilang hait nga mga kutsilyo
sa kilid sa ilang tiyan og
tunga-tunga sa ilang mga dughan

silang duha gayod ang
nangamatay sa akto
og ang ambulansya
nga miabot wala nay
nahimo gawas na lamang
sa paghatod nilang duha
didto sa Funenaria ni
Gamalinda

og sama sa pelikula
miabot ang duha ka pulis
apan ulahi na

og ang mga tawo
nangusisa apil na gani
ang among usa ka katabang
nga nagpalit lang god unta
og usa ka kilong asukar
sa tindahan ni Maricar

lain na usab ang milalin sa atong kalibotan
og gihaya anang walay pulos nga hinungdan

usa ka bilat lang ang giawayan sa mga kanahan,

usa ka manguhitay og lubi, giselosan
ang driver sa habal-habal nga
suki nga sakyan sa iyang asawa nga
mamaligyaay og mga prutas og otan

nakaingon ko sa akong kaugalingon
sus! bilat lang diay ang giawayan! pagkasayang!
kadaghang bilat sa kalibotan
nagpasad man gani diha sa kalibonan.

pagkabuang gayod sa bana! pagkakiat usab sa asawa
pagkabutakal pod sa driver sa habal-habal!

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Night Life

ang kahayag duna diay tinagoang mga bulok sa kagabhion
mga pula nga nagkurogkurog
mga berde nga nagpahipi
mga asul nga nagbarog
mga bulawan nga nagilak aron unta imong kaibgan

nanglihok ang kahayag sa tunga sa kangitngit sa kagabhion
miduyog ang kusog kaayo nga banda,
ang trumpeta, ang mga de-kuryenteng gitara
ang mga kalayo nga nanayaw
ang mga anino nga naglumpat-lumpat sa kalami
sa panghitabo dinhing dapita
dunay mikirig
lain ang mikaringking
dunay mikariling
dunay nagsabot nga magkita sa usa ka lawak
diin silang duha lamang
ang maglumpongug ug magpyong-pyang

dunay nagpiyong sa kasakit kay gibiyaan
ug ang uban naglantaw nga walay gibuhat
gawas lamang sa pag-uyog
ugpagpahapla sa ilang abaga
paglabyog sa ilang mga tiil og dayon og tikang
sa pagbiya kay dili ganahang moapil
sa pagtuyok sa kalibotan

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Sa Imong Pagkamaayo Moluto

Saludo ko sa imong pagkamaayo moluto
Sa akong mga paboritong putahe.
Sakto sa timpla sa asin, dunay gamayng tam-is sa asukar,
Ug gamayng aslom sa biyasong nga moigot-igot sa akong dila.
Duna puy gamayng kapait pero lami lang gihapon
Sa akong panglasa. Humot. May pagkahalanghalang.
Maayo g'yong pagkasagol ang mga sibuyas
Ug ang kamatis ug ang ahos ug sili ug luy-a
Nga gigisa sa mantika sa baboy ug
Sa aslom nga suka gikan sa bahal nga tuba.

Saludo gayod ako. Nabati ko ang imong gugma
Sa sulod sa dughan sa piniritong manok. Sobra nga gugma.
Morag gabukal nga sabaw sa tinolang manok nga bisaya
Nga gitanglaran. Saktong pagkalata sa kalayo nga gikan
Sa bukong ug takong ug lahing sa lubi. Dili mosabod kon
Birahon ang unod sa bukog sa pako ug sa paa. Kadako gayod
Sa imong gugma kanako. Gibati ko kini sa imong
Lami nga nilutuan sa matag kaon

Su'd sa akong tilaok, lapos sa
Baba sa akong atay ug ngabil sa akong kasingkasing. Mihagok
Ang akong tiyan sa tumang kabusog. Langitnon.
Apan karong gabhiona, aduna kay giluto nga mas lami pa gyod
Kay sa piniritong manok ug tinola. Humok nga karneng
Baka. Imo kuno kining gibunalbunalan disir
Gihumol sa suka ug gamay nga asin ug paminta. Ginapahumok
Sa daghang latos sa habol nga sundang sa tadtaran nga tugas.
Ayha nimo gipabukalan ug gigisa sa gamay nga mantika.

Akong gitilawan. Mas lami gayod. Mas nanam. Mas sabroso.
Surop ang kalami sa tanang buslot sa salog sa akong dila.
Lapos sa akong tilaok, sa kasing kasing sa atay sa tiyan sa tanang
Liko-liko sa akong tinai. Nagdumili pa gani ang akong lubot
Sa pagpagawas niini.

Gipangutana ko ikaw. Akong giunhan nga dili na kini gugma.
Kay natilawan ko na ang lami niini. Mas lami pa kini sa gugma.
Ingon ka. Ang kalooy imong gilamog didto. Ang pagsabot
sa mga kasaypanan. Ang pag-unong.

Ingon ka mas lami kini sa gugma. Kay ug kon wala na ang gugma
Usa lamang ang imong pangayoon kanako. Bugti sa imong
Pagkamaayo moluto. Pangayoon mo ang kalooy.
Andam ka ba mohatag sa imong kalooy bisan ug wala
Na ang gugma? Andam ka bang mounong bisan ug wala na
Ang kalami sa mga niluto?

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Kamatayan ng Isang Ilog

Simula pa noong aking kamusmusan
Ang ilog sa amin sa akin napamahal
Malaking bahagi ng kabataan ko
Ay dito nagugol hanggang maging tao

Malinaw ang tubig sa Batis at Layon
Sarap magtampisaw, kay sarap lumangoy
Sa kanyang Agos ay nagpapati-anod
Sa Uli-uli niya ay nagpapahigop
Sa Alimbukay na pumapaibabaw
Mula sa ilalim masarap sumakay

Siya ay Cornucopia ng likas na yaman
Ng isda sa tubig, halaman sa baybay
Sa kanyang aplaya'y kay inam mamasyal
Lunas sa isip na nagulumihanan
Ang singaw ng tubig at simoy ng hangin
Ng may karamdaman, mabuting langhapin

At do'n sa malalim, nasa dakong gitna
Ang mga tao ay nagsisipamangka
Ang gamit ay sagwan o mahabang tikin
Sa balsang kawayan o tiniban ng saging

Ilog na piknikan ng napakarami
Nilang kakainin di na binibili
Magdadala lamang ng posporo, bigas,
asin at lutuan, ayos na ang lahat
Di na kailangan ang mamalakaya
Mangangapa lamang, ay merong ulam na
Hipon, Bulig, Biya, kasama na Tulya,
Di ka kakapusin, meron nang gulay pa
Gulay na nagkalat lamang sa baybayin
O gulay na galing sa tubig na lalim
Ito'y Kalabuwa, katulad ay Pechay
Na sa kamatis ay masarap isigang

At sa kalaliman kay daming halaman
Kasama ng lumot, at sintas-sintasan
Digman at iba pa na gustong taguan
Ng Hipon, at Biya, saka Talibantan

Yaong aming ilog ay siya ring tahanan
Ng Sulib, ng Kuhol, ng Susong Tibagwang
Masarap ipangat, masarap subukan
Na pag ginataa'y lalong malinamnam

Ang Hipong Tagunton huli sa Talabog
Masarap na pritong muna'y hinalabos
Ang higanteng hipon, kung tawagi'y Ulang

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ugma Na Lang Gayod

sayo sa kaadlawon ikaw nahigmata
apan ang imong lawas anaa buot pang
magpabilin uban sa habol ug ugnan
nanghawid pa ang imong galamhan
sa imong mga damgo nga imong
gihinayhinayan og hapyod

sagad gayod nga ang imong matutokan
mao ang kangiob pa sa lapad
ug duol kaayo nga kisame
nagapos pa ang mga pulong sa imong baba
walay litok nga buot mogawas
ug ang imong mga hunahuna
nanggimok ug nahikot
sa imong nagkatuagsa nga buhok

unsa na pod kaha ang mahitabo karong adlawa
balik sa trabaho sa matag adlaw
balik sa mga kisaw sa ordinaryong kalihokan
sa imong mga kamot ug mga tiil

wala nay mga pako wala na
ang mga paglutawlutaw
sa kawanangan ug sa mga bitoon
nga gitinguhang kuhiton lakip
sa bulan nga buot nimong pakigsultihan

sa imong atubangan anaa ang mga nagtubo
nga mga papeles mga folders mga basahonon
ilubong mo una ang imong kaugalingon
sama sa usa ka tinagoan nga sulat
nga ugma na lang nimo basahon pag-ayo
unya na unya na lang
ang kabahin kanako

sa pag-abot sa laing gabii
ikaw mahanaw sama sa usa ka gamayng bato
nga imong gilabay sa tunga sa kangitngit
nahulog didto sa tunga sa mga kakahoyan
apan wala kay laraw nga imong kuhaoon pagbalik

ug kon imo mang sulayan pagkuha anaa diha
ang imong mga pasumangil
ugma na lang ugma na lang gayod

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Paghimo Ug Banig

mat weaver, english ka na sa manghimoay ug banig
sa amoa ang tawag ana niya
tiglala ug banig
pwede buli puede pud kanang mas humok pa
kalimot kos ngan
apan actually tanan nga dahon basta humok lang pwedeng
mahimong banig
ang importante lamang nga kabalo molala ang tawo
pwede ganing maghimo ug
sanina, kabalo kas barong gikan sa pinya, jusi ang tawag niini

si papa kabalo maghimo ug banig
ug among silingan nga is asion, mas kabalo mohimo dili lamang banig
apil pa gani ang buyot (kanang sudlanan sa humay)
ug pati pa ang kalo

imbitahon ni papa si asion ug siya na ang magdala sa buli
aron maghimo ug banig, buyot ug kalo
libre ang pamahaw ug paniudto apil na ang sweldo
sa tibook adlaw
moplastar silang duha sa among kamalig nga ang atop nipa
bugnaw sa ilalom sa dakong kahoy nga kaimito
ug dayon patingog sa radyo mamati sa mga drama
kadtong kabahin ni saturno
kadtong estorya ni flora del cielo,
oi, kabalo sab ka, kadtong kabahin ni maria flor de luna

dayon maghimo sila ug koter, mag-inom, mangatawa,
samtang maglala sa banig
inser diri inser didto sa mga pinutol ug pinauga na
nga mga dahon sa buli

bata pa ako, ug kadugay na sa panahon,
namatay na si asion sa iyang katigulangon
namatay na si papa sa 'sagpa sa dautang hangin'

hataas nga estorya ug ako na lang kining mub-on
naglala silag banig
ug makita mo ang ilang agi, ang kalapad sa mga banig,
ang kolor sa mga tina niini,
ug ang kabugnaw niini
ug samtang namati silang asion ug papa sa drama
ako nagalantaw kanila
nahikatulog sud sa ilang mga banig
kaniadtong panahon

malinawon sila, bibo, malipayon sila, sa paglala sa banig
mora silag mga mambabalak
naghimo sa ilang mga balak,

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Karomata Ni Papa

ang iyang mga igsoon (i mean akong mga uyoan)
nakapalit ng ug Ford Fiera ug Hilux nga pick-up apan makapungot sad ni si
papa
permanente ug faithful sa iyang
karomata
ang ligid kahoy nga yakal, gihapnigan sa puthaw ug ang iyang padanlog
aron kini modagan nga kusog kusog
grasa sa baka nga among gipatay sa pista,

makaibog ang akong mga ig-agaw piknik mi sa beach sakay sila sa ilang
Ford Fiera ug ang uban dagkong katawa nga dili nimo maklaro kay silaw
baya ang bag-ong pintal sa ilang mga
wheels, samtang kami, sakay pa gihapon sa karomata guyod sa kabaw
nga nabasa ug nanimahong lapok sa basakan, ug ang among dala
binakid nga humay, sako sa kopra, binulig nga saging gikan sa among
uma,
ihapit sa balay, (i dropp lang kay naa pay laing lakaw) ug si papa moingon
nga

pag-una lang mo sa beach kay mosunod ra mi
(sus, udto na jud mi moabot niini)

naa pay among balay, nipa pa gihapon ang atop, tapak tapak nga kahoy sa
lubi ang mga gabok na nga narra, dayon ang verandah morag bata nga nanghiwi na sa kamaot, morag luha nga kahulugon na sa aping sa
wakwak sa kaimitohan,

sige ko ug reklamo, sige ko ug panaway kaniadto apan si papa hilom lang
suggest pa ko, 'pa nganong di man ka mopalit ug Ford Fiera, nganong di man ta magbalay ug gwapo, maulaw na baya ko sa akong mga classmate sa vincent? '

nganong di na lang mamaligya ug yuta aron ibalay aron mopalit ug sinaw nga sakayanan?

'Dili ko mobaligya ug kabilin sa akong ginikanan' mao kana ang tubag sa akong papa.

namatay siya, gihaya sa baratohon nga lungon, nag-ihaw sa iyang binuhi nga baka ug mga manok ug baboy sa among umahan ug kabukiran

gilubong na siya, human sa among mga novena ug pangadye.

ug karon, ania ako, nagpuyo nga haruhay sa kabilin sa akong amahan.
kalooy sa diyos, nakapalit na ug bag-ong pick-up noh? ug sa sunod bulan
magpatukod na ug simbahan... er, bungalow nga gamay...hayyy

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Hi Tech

Salamat na lamang sa high technology
Na kahit huli na'y umabot pa kami
Kaming 'pinanganak noong ninteeen thirty's
At swerteng narating ang idad seventies

Ang tula na ito nang aking sulatin
Sign pen ang ginamit, substitute ay ballpen
Final draft, tinapos sa aking computer
Malinis na kopya'y ginawa sa printer

Extra copy nito'y puwedeng ipadala
Attachment sa email, by fax at meron pa
Surface mail at airmail, kundi kuntento ka
By Fedex, LBC, hari ng padala

Ang maraming kopya, paano gagawin
Noon ay photostat, masyadong maitim
O kaya'y mimeograph, a very messy thing
Tinta'y kumakalat sa pag-i-stencil
Ngayon nama'y xerox, pagkopya'y matulin

Kung ang tulang ito'y noon ko sinulat
Ako'y mayayamot, at iyon ay tiyak
Kung kailan ako ay nagmamadali
Ang lapis na gamit, saka mababali
Gamit na fountain pen, tinta'y umaagas
Kundi nagtatae, penpoint ay matalas
Sa aking 'cocomband', kakamot, kakaskas

Noong bata kami, ay wala pang cellphone
Telepono'y mayaman lang ang mayroon
Lihim na pag-ibig, hindi maite-text
Tulay o messenger, kelangang gumamit
Resultang madalas, sulat maintercept
Ng tatay o nanay na napakahigpit
O kaya'y si darleng, sa 'tulay' kumabet

Kapag ang wagas na pag-ibig na iyo
Ay sa kaprasong papel pa isusulat mo
Sa post o koreo padadaanin pa
Bago ka masagot, kayo'y matanda na

Walang mega taksing kung tawagi'y FX
Magtitiyaga ka lang sa PUJ na dyip
'God Knows Hudas Not Pay', paskel, nakadikit
'Upong Diyes lamang po', laging sinasambit
Ng tsuper na kundi mabait-masungit

Mga bata noon, hilig ay mangisda
'Fighting fish' naman ang sa mga matanda

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Katabang Sa Alas Siete Sa Buntag

Lingkod sa hagdan. Sa ika-pito nga ang-ang.
Tan-awa ang karsada nga gaabog. Palayo na
Silang tanan. Su’d sa kotse sa ilang amahan.
Imong amo. Ikaw na lang usa karong orasaha.

Basa pa ang imong kamot sa paghugas
Sa ilang plato. Gipaningot ang imong agtang.
Giigang ang trapo sa kamot. Imong gipahid
Sa imong mga kahago. Karong mopahulay ka

Sa makadiyot, dili ka motan-aw sa TV
Ug maghinambid. Dili ka kasabot sa dagan
Sa panahon. Sa politika. Naglibog ka kon
Nganong sige silang nag-away. Nag-Tinagalog.
Nag-Iningles. Ang imong kamot luya samtang
Wala pay gibuhat. Pahulay sa makadiyot.
Paghinuktok. Paghunahuna sa kabaw sa bukid.
Nahurot na ang sagbot sa hulaw. Nauga na
Ang tubig sa suba. Nagratatat ang tingog
Sa mga nalaya nga dahon. Gubot usab didto.
Nag-away ang mga rebelde ug sundalo.

Napusilan ang imong bana. Namatay
Ang imong tatay. Ang imong anak nga lalaki
Nasakit. Ang imong anak nga babaye
Sulugoon usab sa pikas nga lungsod.

Hangtod kanus-a ba mahuman ang tanan?
Humana ang pahulay. Motindog dayon ka.
Maglampaso sa hagdan. Maghumol sa bulingon
Magtigom og tubig. Maglata ug tiil sa baka.

Walay kahumanan ang tanan. Gikusi mo
Ang ilong sa radyo. Karon ikaw ra usa
Mamati sa drama. Moduyog sa kinahon
Nga kamingaw ug kasakit. Moiyak ka’g apil.
Ug sila nga makadungog sa imong bakho
Sa pikas nga balay, moingon nga ikaw
Nga bag-ong katabang, medyo may pagkabuang.
Mitulo ang imong mga luha sagol sa nilabhan.
Walay sapayan. Makakaon ka na ug katulo
Sa matag adlaw. Walay pasayan.

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Pagkalaay

unsang orasa na ba? maoy pangutana sa mga bintana diha sa mga silya nga atong gilingkoran, apan ikaw nga karon pa lamang miabot sa america wala gayod magpapugong sa imong gibati. unsang orasaha na ba? mibalos og pangutana ang mga bungbong diha sa mga bintana nga gusto na nga manirado, apan ikaw nagsugid pa gihapon nga didto sa sulod sa pultahan sa mcdonald's ikaw natulog kay wala ka nay kapuy-an didto sa chicago, ug wala ka na gani kwarta. naghuy-ab ang mga kurtina ug ang mga alugnan diha sa sofa nahikatulog na, apan ikaw sa imong dakong kahiubos sa america, nagpadayon sa tinuod nga panghitabo dihang ikaw nagbantay og mga tigulang nga milabay nimo og baso dihang ikaw nawad-an na sa paglaom. bug-at na kaayo ang akong mga mata. nangahapla na ang akong mga pilok. wala na ako kasabot sa imong mga gisugilon, sa imong lalom kaayo nga kaguol, diin ako maayong pagkahulog sama sa usa ka lalom kaayong dagat. gusto lang nakong matulog, apan ikaw nagsulti nga gusto nang mamatay, moambak sa usa ka tulay nga habog kaayo. wala akoy labot kang bisan kinsa. wala akoy labot kanimo. gusto lang nakong matulog kay ako gikapoy na og pamati sa mga kagul-anan sa ubang tawo nga walay hunong sa pagyawit. gusto nako nga moundang ka na, gusto na nakong magdamgo. palihog, gihangyo ko ikaw, nga atong kutloon ang mga bunga sa kahilom, sungkiton ta ang iyang mga dahon, ug atong ihapnig sa atong katre. palihog lang, mangatulog na kita. ay, kasakit! wala ka ba laayi anang kangitngit?

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!