Ahead of the Stars
sitaaro.n se aage jahaa.N aur bhii hai.n
abhii ishq ke imtihaa.N aur bhii hai.n
taahii zindagii se nahii.n ye fazaaye.n
yahaa.N saika.Do.n kaaravaa.N aur bhii hai.n
kanaa'at na kar aalam-e-rang-o-bu par
chaman aur bhii, aashiyaa.N aur bhii hai.n
agar kho gayaa ek nasheman to kyaa Gam
maqaamaat-e-aah-o-fugaa.N aur bhii hai.n
tuu shahii.n hai parwaaz hai kaam teraa
tere saamane aasmaa.N aur bhii hai.n
isii roz-o-shab me.n ulajh kar na rah jaa
ke tere zamiin-o-makaa.N aur bhii hai.n
gae din kii tanhaa thaa mai.n a.njuman me.n
yahaa.N ab mere raazadaa.N aur bhii hai.n
poem by Allama Muhammad Iqbal
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Related quotes
Awareness poem in Hindi by Deepak kumar deep
Sadiyon se khamosh ye dharti
Pata dhoondh rahi hai insanon ka
Kash! Kahin koi mil jaye
Kya shahar hai ye veerano ka?
Dhadhak rahen hai dil par hoth hain band
Iltaza hai kuch kahne ki
Par! sari nakam koshish
Mai chala gaya tha mudon ke shahar me
The naam wahan gude huwe sunhare patthron par
Wo bebas the, chilla rahe the,
Ro rahe the apni lachari par
Zuban na thepaas unke, kuch kahne ko
Kyonki wo bebas the lachar the……
Jane laga jab wahan se main
Pukar rahi thi wo sari lashen mughe
Chilla chilla kar kar kah rahi thi-
Mat banna aise, jaise the mere karm
Yaad kar un baton ko, aati mughe abs harm
Banna tha jab narm mughe, huwa main narm
Andhvishwashon me ghira tha mera apna dharm….
Jao jakar bata do unko
Meri tarah hi unka hoga haal
Maine ta umernahi ki bhakti, sirf kiya dikhawa
Jo bana aaj ka sawal
Maine apna waqut gawaya, duniyawi such ko pane me
Shareer ko sajane me,
Imarte banana me,
Danga fasad karne karane me
Par zara bhi na diya dhyan
Manav jeevan sawarne me.
Murakhta aur pagalpan ki bhi had hoti hai
Maine samay ke satguru ko nahi pahchana
Sirf libas dekha, shaklon par dhokha khakar
Har yug me maine mara taana.
Main bhi kitna badnaseeb tha
Manjeel mere karib tha
Phir bhi daud raha tha paglon ki tarah
Wo waqut bhi kaisa ajeeb tha.
Khair! Min to apne kiye ki bhugat raha hoon
Par jao jakar kahna un ghamandi, ahankari, papai,
durachari, anachari, Vyabhichari, atyachari logon se
Kyon kar raha hai apne aap se gaddaari.
Kar le apne aapki pahchan
Kaun hai tu? Kya hai tera asthan?
[...] Read more
poem by Deepak Kumar deep
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

La Chronique Ascendante des Ducs de Normandie
Mil chent et soisante anz out de temps et d'espace
puiz que Dex en la Virge descendi par sa grace,
quant un clerc de Caen, qui out non Mestre Vace,
s'entremist de l'estoire de Rou et de s'estrasce,
qui conquist Normendie, qui qu'en poist ne qui place,
contre l'orgueil de France, qui encor les menasce,
que nostre roi Henri la congnoissë et sace.
Qui gaires n'a de rentes ne gaires n'en porcache ;
mez avarice a frait a largesce sa grace,
ne peut lez mainz ouvrir, plus sont gelez que glace, .
ne sai ou est reposte, ne truiz train ne trace;
qui ne soit losengier ne encort liu ne place,
a plusors i fait on la cue lovinace.
Ce ne fu mie el temps Virgile ne Orace
ne el temps Alixandre ne Cesar ne Estace,
lores avoit largesce vertu et efficace.
Du roi Henri voil faire ceste premiere page,
qui prist Alianor, dame de haut parage,
Dex doinst a ambedeuls de bien faire courage!
Ne me font mie rendre a la court le musage,
de dons et de pramesses chascun d' euls m' asouage ;
mez besoing vient souvent qui tost sigle et tost nage,
et souvent me fait meitre le denier et le gage.
France est Alienor et debonnaire et sage ;
roÿne fu de France en son premier aage,
Looÿs l' espousa qui out grant mariage;
en Jerusalem furent en lonc pelerinage,
assez y traist chescun travail et ahanage,
Quant reparriez s' en furent, par conseil du barnage
s' em parti la roÿne o riche parentage;
de cele departie n'out elle nul damage ;
a Poitiers s'en ala, son naturel manage,
n'i out plus prochain heir qu'el fu de son lignage.
Li roiz Henri la prist o riche mariage,
cil qui tint Engleterre et la terre marage
entre Espaingne et Escosce, de rivage en rivage ;
grant parole est de lui et de son vasselage,
des felons qu'il destraint comme oysel clos en cage ;
n' a baron en sa terre o si grant herbergage
qui ost le pais enfraindre em plein ne en boscage,
se il peut estre ataint, n'et des membres hontage,
ou qu'il n'i lest le cors ou l' ame en ostage.
La geste voil de Rou et dez Normanz conter,
lors faiz et lor proësce doi je bien recorder.
Les boisdies de France ne font mie a celer,
tout tens voudrent Franchoiz Normanz desheriter
et tout tens se penerent d' euls vaincre et d'els grever,
et quant Franceiz nes porent par force sormonter
par plusors tricheries lez soulent agraver ;
[...] Read more

Madness of Love is no more
mohabbat ka junuu.N baaqii nahii.n hai
musalamaano.n me.n Khuun baaqii nahii.n hai
safe.n kaj, dil pareshan, sajdaa bezuuk
ke jazabaa-e-a.ndruun baaqii nahii.n hai
rago.n me.n lahuu baaqii nahii.n hai
wo dil, wo aawaaz baaqii nahii.n hai
namaaz-o-rozaa-o-qurbaanii-o-haj
ye sab baaqii hai tuu baaqii nahii.n hai
poem by Allama Muhammad Iqbal
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Gazal Badi Ajeeb hai ye Zindagi in hindi by deepak kumar deep
Badi ajeeb hai ye zindagi,
khushi ek pal ke liye
dukh verson baras ke liye
koi sukh chahta hai is jeevan me
to usse dukhon ki bhari bori hi mil jati hai
jahan foolon ke milne ki aaasha hai
wahan katon ki sej bich jati hai
Badi ajeeb hai ye zindagi.....................
Kuch satya kuch ghooth
Kabhi aasha kabhi nirasha
kabhi sawpno ko pane ki lalasa
inhi me ulagh kar rah gayi hai zindagi
Badi ajeeb hai hai ye zindagi................
Kabhi jati kabhi varn
Kabhi bhasha kabhi dharm
viwadoke ghere me hai aaj ki sanskriti
kaise kahen, kya yahi hai zindagi?
badi ajeeb hai ye zindagi...........
Pyar doge pyar milega
satkar doge samman milega
mehanat se har chij hai sambhav
kam se chori hai dukh ka anubhav
ham jaisa hain sochte nahi hai aisi zindagi?
fier bhi log kahte hain,
badi ajeeb hai ye zindagi.............
Manav jeevan ek baar hai mita
nahi milta hai barambar
har manav se pyar karen
nafrat ko de dutkar
Krodha chod dhairya apnayen
paap chod punya kamayen
ye dharti hai dharam ki
jitni marji fasal ugayen
Ek baar yatan kar dekhen-
Hai khusnasheeb ye zindagi
nahi hai ajeeb ye zindagifir bhi log kahte hai,
badi ajeeb hai ye zindagi.........
poem by Deepak Kumar deep
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Kyon?
Kabhi hum aapko dhundhte hai.
Kabhi aap humko dhundhte ho.
Bheed me jamane ki
Khoye hai,
Shayad dono kahi.
Ya bandhe huai hai,
Baediyoo se,
Khud ko yo hi.
Phir bhi
Dhundhte hai
Nain aapko
Nirantar
Yo hi.
Kuch hai jo joode rakhta hai
Humko,
Samay ki parato ke pare.
Kuch hai jo bandhe rakhta hai
Aap ke mann se mujhe.
Tamam swachand hone ki
Koshishso se pare.
Hum bhid me kho kar dekh liye.
Bhag kar samay se pehle nikalne
Ki koshish kar liye.
Chip kar tammam pardo ke
Peeche ho liye.
Auur har baar
Khud ko,
Aapko dekhte paya humne.
Har baar
Paya aapko bhi
Yo hi
Khojte huai.
Bheed ko pyyasi aakho se takte huai.
Phir dekh kar humko
Oot me chipte huai.
Kis se chip rahe hai?
Khud se,
kab tak yo hi chipte phirengee?
Dard ke selab me
Yo hi doobte rahenge?
mana,
Ye galat hai,
Aapka mera yo
Benam rishton me joodna.
Ye galat hai,
Beboonyaad se dhadhkano ko
[...] Read more
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Mann Toh Mann Hai
Mann to mann hai
Ek sawachand panchi
Kaun use kisi bandhan
me bandh paya hai.
Lakh talo me rah kar bhi
uuse kon bandi bana paya hai.
Dekho to uuadan uski
Chand lamho mei
Vo to kitne brahmand
Bhraman kar aaya hai.
Mann to mann hai
Ek sawachand panchi
Kaun use kisi bandhan
me bandh paya hai.
Tan ko to bandh liya
kadiyo se.
Kabhi diwaroo mein
Kabhi dooriyo mein
Mann ke aashwo ki
Doowd kaun, kaha,
rok paya hai
Mann to mann hai
Ek sawachand panchi
Kaun use kisi bandhan
me bandh paya hai.
mann doodaye
mann hasaye
mann roolaye
mann ki mahima
kya kabhi kooie jaan paya hai.
Mann to mann hai
Ek sawachand panchi
Kaun use kisi bandhan
me bandh paya hai
mann chanchal hai,
jharno sa
baadlo mein chamakti bijjliyo sa.
mann paavan hai
pooja mein chadhe puspo sa.
mann pischash hai
khoon mooh lage narbhakshi sa.
par phir,
[...] Read more
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Halke Halke se
Ye hume halke halke se
Kya hone laga hai?
Kora kagaz humara
Rangoo se bharne laga hai,
Ya humari nazre hi rangeen ho chali hai?
Hum badal rahe hai,
Ya aaina badal gaya hai,
Kuch din huai
Bada raas aane laga hai.
Dekhte hai, nayano me
Kajal khoob bhane laga hai,
Ye humare nayan badal gaye hai
Ya phir kajal hi badal chala hai.
Tum sang,
Choori ke chand lamho mei
Jee lete hai aapni,
Aarso ki jindagi,
Ye lamhe jindagi ban chale hai,
Ya jindagi lamho mei simat chalee hai.
Tum me hum me hai janmoo ka phasla
Tum parayee,
Hum ek doosri duniya me base basayee.
Ye kya hone laga hai?
Janmoo ka phasla kam ho raha hai,
Ya, tamam janm ise janam me mil gaya hai.
Tum parayee hokar bhi,
Aapne se lag rahe ho.
Ye parayee aapne ho gaye hai,
Ya hum khud se parayee ho chale hai.
Ye hume halke halke se
Kya hoone laga hai…..?
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Do [Two] Ghazalein [ in Urdu]
-1-
Yeh zeest ke gham hain pyaloon mein na simtain ge
Oak se peete raho jab tak na dum nikley.
Ahsas toa hai tere dukh ka par aye dost main karoon kya
Duaien be-assar hain aur haath nahien kuchh mere.
Aaie jo laghzish-e-paa dikha na koi jo mujhe thaamey
Kahne ko toa rishton ka ik hajoom tha sang mere.
Musarat jo bhari jeevan mein ik bachhey ki kilkari nein
Paaband kiya siyaad nein go laakh hum tadpe.
Vaisey toa parvar nein bahut kuchh hai diya lekin
Mayusi ka yeh aalam hai mayusi hai sang mere.
-
-2-
Miltay hain jo dukh ahsasaat se janmein hain
Kisi aur ko dukh de kar rahat ko na tum dhoondo.
Go har shakhs begaana hai dukhoon mein ghira hai
Baaiss kisi ke dukh ka tum toa nahien sochho.
Dard ki tashadad se go umad aiengey aansoo
Palkon ko bana baand iss sailab ko tum roko.
Zarorat hi aadhaar hai rishton ki pakad ka
Tum toa iss tashkeek se hatt kar zara jee lo.
-
Jhoot aur fareb panaptey hain nafrat ki bunyaadon par
Rishton ki imarat kabhi in par nahien khadi hoti.
- [2012]
poem by Om Chawla
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Humanity Poem- Manavta Ki Khatir
Rog laga hai har manav ko, main bada hoon tumse pyare
Tu tu may may ki issi aag me, jal rahen hain ye sare
Pyar nahi hai dilon me apne, Lagate Vishva-bandhutva ken are
Seekhen zara prakriti se bhi, jo milkar rahte chand sitare
Gar ghukaden apne aapko to, mit jayenge ghagde sare
Gair nahi koi vair nahi hai, sab hain apne mit hamare
Manav me manavta na ho, to insaan ki kaam ka
Aisa manav chalti phirti lash hai, aur lash hai kis kaam ka
Dhairya, kashma, karuna nahi to, vidya ka gyan kis kaam ka
Bistar hai par neend nahi, wo saaman hai kis kaam ka
Dhan se hai bharpur par shanti nahi, aisa dhan kis kaam ka
Duniya jise such kahti hai, wo such hai kis kaam ka
Tarraki kar li insano ne, gyan aur vigyaan se
Vhed dala antrikash ko bhi, roket wayun se
Much pe baten badi badi, par dil abhi pashan se
Haasil sab kuch kar liya par, bach na sake abhiman se
Manav me manavta hogi to sirf guru ke gyan se
“Deep” milegi mukti to bas, rab ki hi pahchan se
poem by Deepak Kumar deep
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Phagoon Ki Raasta Khoi Hawa
Kya dhoondhte hai?
Kyoun dhoondhte hai?
Kise dhoondhte hai?
Sara jahan hai..
Kabi mutthi me,
To kabhi
Kadmo tale,
Phir bhi jaane kya chahte hai?
Na jaane kis ki khoj me rehta hai,
dil bechara.
Kyon aasthir hai?
Itna asantust,
Itna vyakul ye mann mera?
Peeneko toh puri dariya hai
Na jaane phir kyoun lout aate hai
Pyase he kinare se
Lekar koi naam anjana.
Kyoun nahi chal paate hai
Un raasto par
Jis par chalta hai jag sara?
Na jaane kyoun bhatakte phirte hai
Pagdandi, pagdandi
Jangal, khalihan sara?
Shayad phagoon ki
Rasta khoyee hawa hain,
Kabhi ek tinke se jala dete hai
tamam umar ki kamaiee,
Kabhi usi tinke koi bana lete hai
Doobte ki parchyee.
Kya dhoondhte hai?
Kyoun dhoondhte hai?
Kise dhoondhte hai?
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Tumme humme jo hai khas
Na jaane tumme-hum me,
Kya khas hai
Jo batayee nahi banti,
Chipayee nahi chipti.
Bahut rooka raab ko
Par,
Cheep cheep kar
Tumme voh dikhta hi raha.
Bahut tooka khud ko
Par,
Ruk ruk kar,
Tum par voh lootta hi raha.
Kaie baar soocha tumko
Seene se nikal
Jamee par khada kareen
Par,
Jamee ne jagah nahi di
Aur
Seene ne raasta.
Tumhe seene me kaid kar,
Hum jamee par raasta khojte rahe.
Tum kabhi thee?
Tum nahi thee,
Kabhi nahi,
Aaj bhi nahi ho,
Aur kal ki ummeed kya Karen
Shayad kal toh
Hota hi hai nahi…
Par,
Phir bhi tumhari rah par
Palke bicha,
Yeh soochte hai…
Na jaane tumme hum me,
Kya khas hai
Jo batayee nahi banti,
Chipayee nahi chipti.
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

New Year Poem- Saal Naya Ho Deepak Kumar Deep
Is duniyan ki reet purani
baad subah ke hoti shaam
rang birangi is duniyan ka
hona ek din kam tamam.
Suraj chanda sabhi hain badle
badle dharti aur aasman
Jisam hain badle rab na badla
issi ko kahte hain bhagwan.
Prabhu amar aur avinashi
Iska kabhi bhi nash na hota
Issi se raushan duniyan sari
Bin iske prakash na hota.
karwat li hai waqut ne jab jab
Satyug, treta dwapar aaya
har yug me ye rup badlta
jaisa jab bhi samay hai aaya.
ho laddu kitna bhi tedda
par hum aam usse na kahte hain
jab raam ek hai is duniya ka
fir bhram me hum kyon rahte hain.
Apne bhi badal hain jaate
jab saya dukh ka aata hai
nirasha, dukh, takleef me
bas ye hi sath nibhata hai.
failao daman issi ke aage
sab issi ke mang ke khate hain
par murakh aur agyani log
kha ke iska isko aankh dikhte hain.
satguru pura rab dikhlata
har yug me ye aata hai
aaj bhi aaya ban hardev
aur gyan uzzala failata hai.
Aao satguru ke charnon me
ye hi rab dikhlayega
bhed tughe jo raam khuda me
uska bharam mitayega.
saal naya ho sabkikhatir
uzzawal aur mangalkari
bhukh garibi na ho kahi pe
deep, sukhi ho duniya sari.
[...] Read more
poem by Deepak Kumar deep
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Kuch Naya Sa
Pee ke ladkhadana
aur ladkhada ke sambhal jana to saaki
Purani aadat thi,
Youn bin piye ladkhadana
aur ladkhadayee he jaana
yeh,
nayee bala hai.
Chot khakar dard me tadpna
aur tadap kar roo jana
to theek tha,
youn bina chot dard me chatpatana
aur chatpatahat mei chein pana,
yeh,
naya marz hai.
Jang me jeetna aur
uska jashn manana
Riwaz hai purana,
Youn bin lade sabkuch haar jaana
Phir haar ka jashn manana,
yeh,
Naya dastoor hai.
Kuch paana, aur paakar khona
Toh samajh aata hai,
Youn bin kuch paaye hi sab kuch khoo dena
yeh,
Naya sa ahsas hai.
Pee ke ladkhadana
aur ladkhada ke sambhal jana to saaki
Purani aadat thi,
Youn bin piye ladkhadana
aur ladkhadayee he jaana
yeh,
nayee bala hai.
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ye Kaisa Rishta Hai
Ye kaisa rishta hai
Ye kaisa rishta hai
jise na nibha paate hai
Na tood paate hai.
Phir bhi janmo tak
Salamat rahe
Yeh dua karte hai.
Ye kaisa bandhan hai
Jise na yaad karte hai
Na bhul paate hai
Saapno me hi sahi
Sang raho
Yeh tammanna rakhte hai.
Ye kaise lou hai
Jise na jala sakte hai
Na bujha paate hai
Sulagti rahe
Dil me sada
Ye saja lete hai.
Ye kaisa rog hai
Jise na dikha paate hai
Na chiipa paate hai
Dard ko gale se laga
Mann me basaye phirte hai.
Ye kaisa rishta hai
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ankhon Mein Ji Mera Hai Idhar Yar Dekhna
ankhon mein ji mera hai idhar yar dekhna
ashiq ka apane akhri didar dekhna
kaisa chaman ke ham se asiron ko mana hai
chak-e-qafas se bag ki diwar dekhna
ankhen churaio na tuk abr-e-bahar se
meri taraf bhi didah-e-khunbar dekhna
ae ham-safar na able ko pahunche chashm-e-tar
laga hai mere paon mein a kar dekhna
hona na char chashm dik uss zulm-paishah se
hoshiyar zinhar khabardar dekhna
sayad dil hai dag-e-judai se rashk-e-bag
tujh ko bhi ho nasib ye gulzar dekhna
gar zamzama yahi hai koi din to hamsafar
is fasl hi mein ham ko giraftar dekhna
bul-bul hamare gul pe na gustakh kar nazar
ho jayega gale ka kahin har dekhna
shayad hamari khak se kuch ho bhi ae nasim
girbal kar ke kucha-e-dildar dekhna
us khush-nigah ke ishq se parhez kijio 'Mir'
jata hai leke ji hi ye azar dekhna
poem by Meer Taqi Meer
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Namankaran
Gumnam se is rishtey ka
Koi nam rakha jaye
Ho kar bhi jo hai nahi
Is aahsase khas ko
Koi takht diya jaye.
Nadiyo ke milne ko
Kahte hai sangam
Sapno ke Milan ko Bhi
koi nam diya jaye.
Ho kar bhi jo hai nahi
Is aahsase khas ko
Koi takht diya jaye.
Khuli aakho se dekhe
To kahlaye vastav
Bandh aakho se dekhe
To kahlaye khabb
Khuli aakho se dekhe
Khabbo ka bhi
Koi nam diya jaaye
Ho kar bhi jo hai nahi
Is aahsase khas ko
Koi takht diya jaye.
Kuch gaam aakho ko rulaye
Kuch dil ko dahlaye
Kuch rooho ko hilaye
Jo gam dukhakar bhi bhaye
Un gamo ka aalag kuch
Koi nam rakha jaye
Ho kar bhi jo hai nahi
Is aahsase khas ko
Koi takht diya jaye.
Tan ke Milan
Aur man ke Milan
Ke to hai laakho nam
Rooho ke Milan ka bhi chalo
Koi nam rakha jaye
Ho kar bhi jo hai nahi
Is aahsase khas ko
Koi takht diya jaye.
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Shabaab (YOUTH)
Waqt ki andhiyon me udta ek khwab hai,
Zeest ke nisab ka ek haseen bab hai,
Jahan ki taqaton ka jo bus ek jawab hai,
Han yahi shabab hai, han yahi shabab hai.
Dagmate hain qadam antheron aur ujalo me,
Fans ke rah gaya her shakh husn ke sawalon me,
Zikr hai tera subh o sham ishq karne walo,
Chalte hain rahon me bus apne hi khayalo me.
Her qaum ki azmat ka wo jo ek nishaan hai,
Her inqalab ka jo hai dil aur uski shaan hai,
Rah-e-haq me badhne ko yun to her ek qurbaan,
Hai Khuda ko bhe fakhr agar aya koi jawaan hai.
poem by Mohammad Muzzammil
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ajnabee Mera Mann
Iss ajnabee se mann ka
Hum kya kare?
Koi sandook do,
Tala laga,
Chaabi samandar ko sonp aaye.
Ya phir,
Sandook hi ko
Samandar me pheek aaye.
Iss ajnabee se mann ka
Hum kya kare?
Koi khoota ho,
Baedi phasa,
Bandh ke rakhe,
Ya phir,
Khoote ke hi supurd
Mann aur baedi kar aaye.
Par…
Kya kare…
Mann hai,
Dhadkan mei basta hai,
Seene me rahta hai
Aur vahi se,
Sara shor karta hai.
Jakhmi hai,
Darun vilap karta hai,
Kabhi beraham,
Aatahas karta hai,
Lakh samjzhaye
Nahi samajhta,
Kabhi bina kahe hi
Maan jata hai.
Kabhi bahti nadiya se bhi
Pyaasa lout aata hai,
To kabhi,
Bul bule par
aapni shristi loota aata hai.
Koi kahe,
Koi toh kahe….
Iss ajnabee se mann ka
Hum kya kare? -anjali
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Kuchh Bhi to Nahein Hai Naam Mein Mere. [A poem in Hindi]
Kuchh bhi to nahien hai naam mein mere
Na koi arth hai na mahatav hi
Samay ke raigistan mein jaisey
Tum ne ik naam likha tha
Jo mit sa gaya hai
Waqt ki aandhi se.
Ab jab teri nai duniya mein
Naiye saathi sang hain tere
Kya rakha hai beeti yaadon mein
Bharte rahein aanso in aankhon mein
Rait par likha hua ik shabd tha mein
Jo mit sa gaya hoon.
Lekin jab bhi naiye sab saathi
Sang chhod tujhe peddit kar dein
Naam tum lena mera priye tab
Aur moorat kar ke yaad tum meri
Kehna thha ik sachha shaksh bhi
Jiske pyaar ne jeevan mein thhey
Aashaon ke phool bikhere
Jise waqt nigal gaya hai
Aur jo yaadon ke aakash mein
Ik tara ban kar chamak raha hai
Chhahey uska koi naam nahien hai........[1992]
poem by Om Chawla
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Na Janee
Na janee kitna kah gayee
Aur
Kitna chipaa gaye.
Na janee kya kya likh gayee
Aur
Kitna mittaa gaye.
Manzil nahi hai
Aur
Na koi raasta
Phir bhi,
Anjaan se rahoo mai
Na janee kyon nikal pade.
Na janee Kaha se nikle the
Aur
Kaha pahuch gaye.
Na janee kya gila hai
Aur
Kis se shikwa kare
Belabz dastan hai
Na janee kis kis ko
Kya kya bayan kare.
Na janee dhadkanee aapni hi hai
Ya hai paraiee
Bahut toka humne
phir bhi
Na janee kyon yo betok dhadak gayee.
Dard ka shouk nahi hai,
Na gamo se koiee wasta,
Phir bhi
Na janee kyon dard shoukh se ban rahe hai
Aur
Gamoo se kuch nata sa ho chala hai.
Na janee kaha ko nikle the
Na janee kaha pahuch gayee..-anjali
poem by Anjali Kakati
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
