Sa Misa Ni Fr. Roman
Sa pag-isa nimo sa
Kopa diin giipis ang mompo,
Sa paghawid nimo sa puti nga ostiya
Sa paglitok mo nga mao kini
Ang lawas ug dugo ni Hesukristo
Miduko ako ug sama kanila
Miluhod dungan sa pagkiling-kiling
Sa gamay nga bagting.
Nipiyong ko.
Pasayloa ko, Father Roman,
Kay wala ko’y nakita nga Hesukristo
sa akong dughan
Wala ko’y nabati nga kinaadman.
Ug diha sa akong silingan
Wala ko’y nakita nga kalainan
Ug diha kanimo nga nagwali
Sa akong atubangan
Wala ko’y nakitang timailhan
Ngitngit gyod lagi, Father Roman
Bisa’g lamdag ang simbahan.
Saba gyod kaayo, Father Roman
Bisa’g hilom kaayo ang mga lingkoranan
Ug mga haligi ug bungbong.
Samok gyod gihapon bisa’g ang katawhan
Nangaamang, nangabuta, nangabungol.
Pasayloa ako, Father Roman
Kay mao kana ang nakita kong kamatuoran.
Gitawag ko nimo nga makasasala.
Tungod ba kay gibuka ko
Ang akong mga mata ug gitagoan ko
Ang duha ko ka kamot sa akong mga bulsa?
Gitaktak ko ang mga abog sa akong sapatos
Atubangan sa pultahan sa imong balay.
Wala didto ang tinuod nga simbahan
poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!
No comments until now.