Citatepedia^®.com

But you don't hire Ang Lee to do a typical children's movie. But it's such an interesting combination, whoever thought of getting Ang together with a comic book, that was just great.

quote by Dennis Muren
Added by Lucian Velea
Comment! | Vote! | Copy!

Laking Marikina, Part 2

Isang paraiso no'n ang Ilog Marikina
Daming binubuhay, daming umaasa
Malinis na tubig, siya'ng pinagkukunan,
Inumin sa banga, panligo sa tapayan
Tumana sa baybay, daming binubuhay
Palakaya sa tubig, iba't-iba ang paraan
Sa inyo ko'y babanggitin, anu-ano ang pangalan

BINGWIT

Ang Bingwit ay isang panghuli ng isda
Na may tangkay, pisi, pabigat at taga
Sa Ingles siya ay rod, hook, line and sinker
Bingwit or Fishing Rod, parehong may pain
Pain namin no'n ay hipon at bulate
Sari-saring isda ang nangahuhuli
Biya, hito, kanduli, minsa'y bakule
Bingwit ay di pare-pareho ang gamit
Merong sa tubig lang ay inilalawit
Merong hinihila matapos ihagis
Para ng isda ang pain ay mapansin
Akala niya'y buhay, agad sasagpangin
Ang tawag namin sa ganitong paraan
Ay di namimingwit, kundi nanggagalay

PATUKBA

Patukba ay parang bingwit na maliit
Maikli ang pisi, ang tangkay ay siit
Tangkay ay matulis para maitusok
Pag iniuumang na sa tabi ng ilog
Sa dulo ng tangkay doon nakalawit
Ang pising sa dulo, taga'y nakakabit
Kung ito'y iumang ay sa dakong hapon
Pain ay palaka, kuliglig o suhong
IIwang magdamag hanggang sa umaga
ang oras na dapat sila'y pandawin na
Ang paing sa tubig ay kakawag-kawag
Ng bulig o dalag gustong sinisiyab
Ang aking patukba'y tatlumpu ang bilang
Di marami, di kaunti, lang ay katamtaman
Sa bilang na ito, bawat pag-uumang
Ang dalag kong huli'y naglalaro sa siyam
Ang paing kuliglig saan kinukuha?
Sa ilalim ng yagit sa bukid/tumana
Ang suhong naman ay sa mga putikan
Sa tabi ng ilog, kahit na nga saan
Ang palaka naman ay sa mga lawa, Sa bukid, sa ilog at lugar na basa

KITANG

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Confessio Amantis. Explicit Liber Tercius

Incipit Liber Quartus

Dicunt accidiam fore nutricem viciorum,
Torpet et in cunctis tarda que lenta bonis:
Que fieri possent hodie transfert piger in cras,
Furatoque prius ostia claudit equo.
Poscenti tardo negat emolumenta Cupido,
Set Venus in celeri ludit amore viri.

Upon the vices to procede
After the cause of mannes dede,
The ferste point of Slowthe I calle
Lachesce, and is the chief of alle,
And hath this propreliche of kinde,
To leven alle thing behinde.
Of that he mihte do now hier
He tarieth al the longe yer,
And everemore he seith, 'Tomorwe';
And so he wol his time borwe,
And wissheth after 'God me sende,'
That whan he weneth have an ende,
Thanne is he ferthest to beginne.
Thus bringth he many a meschief inne
Unwar, til that he be meschieved,
And may noght thanne be relieved.
And riht so nowther mor ne lesse
It stant of love and of lachesce:
Som time he slowtheth in a day
That he nevere after gete mai.
Now, Sone, as of this ilke thing,
If thou have eny knowleching,
That thou to love hast don er this,
Tell on. Mi goode fader, yis.
As of lachesce I am beknowe
That I mai stonde upon his rowe,
As I that am clad of his suite:
For whanne I thoghte mi poursuite
To make, and therto sette a day
To speke unto the swete May,
Lachesce bad abide yit,
And bar on hond it was no wit
Ne time forto speke as tho.
Thus with his tales to and fro
Mi time in tariinge he drowh:
Whan ther was time good ynowh,
He seide, 'An other time is bettre;
Thou schalt mowe senden hire a lettre,
And per cas wryte more plein
Than thou be Mowthe durstest sein.'

[...] Read more

poem by John Gower
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Confessio Amantis. Explicit Liber Primus

Incipit Liber Secundus

Inuidie culpa magis est attrita dolore,
Nam sua mens nullo tempore leta manet:
Quo gaudent alii, dolet ille, nec vnus amicus
Est, cui de puro comoda velle facit.
Proximitatis honor sua corda veretur, et omnis
Est sibi leticia sic aliena dolor.
Hoc etenim vicium quam sepe repugnat amanti,
Non sibi, set reliquis, dum fauet ipsa Venus.
Est amor ex proprio motu fantasticus, et que
Gaudia fert alius, credit obesse sibi.

Now after Pride the secounde
Ther is, which many a woful stounde
Towardes othre berth aboute
Withinne himself and noght withoute;
For in his thoght he brenneth evere,
Whan that he wot an other levere
Or more vertuous than he,
Which passeth him in his degre;
Therof he takth his maladie:
That vice is cleped hot Envie.
Forthi, my Sone, if it be so
Thou art or hast ben on of tho,
As forto speke in loves cas,
If evere yit thin herte was
Sek of an other mannes hele?
So god avance my querele,
Mi fader, ye, a thousend sithe:
Whanne I have sen an other blithe
Of love, and hadde a goodly chiere,
Ethna, which brenneth yer be yere,
Was thanne noght so hot as I
Of thilke Sor which prively
Min hertes thoght withinne brenneth.
The Schip which on the wawes renneth,
And is forstormed and forblowe,
Is noght more peined for a throwe
Than I am thanne, whanne I se
An other which that passeth me
In that fortune of loves yifte.
Bot, fader, this I telle in schrifte,
That is nowher bot in o place;
For who that lese or finde grace
In other stede, it mai noght grieve:
Bot this ye mai riht wel believe,
Toward mi ladi that I serve,
Thogh that I wiste forto sterve,

[...] Read more

poem by John Gower
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Confessio Amantis. Explicit Liber Septimus

Incipit Liber Octavus

Que favet ad vicium vetus hec modo regula confert,
Nec novus e contra qui docet ordo placet.
Cecus amor dudum nondum sua lumina cepit,
Quo Venus impositum devia fallit iter.

------------------------------------ -----------------------------------------------
The myhti god, which unbegunne
Stant of himself and hath begunne
Alle othre thinges at his wille,
The hevene him liste to fulfille
Of alle joie, where as he
Sit inthronized in his See,
And hath hise Angles him to serve,
Suche as him liketh to preserve,
So that thei mowe noght forsueie:
Bot Lucifer he putte aweie,
With al the route apostazied
Of hem that ben to him allied,
Whiche out of hevene into the helle
From Angles into fendes felle;
Wher that ther is no joie of lyht,
Bot more derk than eny nyht
The peine schal ben endeles;
And yit of fyres natheles
Ther is plente, bot thei ben blake,
Wherof no syhte mai be take.
Thus whan the thinges ben befalle,
That Luciferes court was falle
Wher dedly Pride hem hath conveied,
Anon forthwith it was pourveied
Thurgh him which alle thinges may;
He made Adam the sexte day
In Paradis, and to his make
Him liketh Eve also to make,
And bad hem cresce and multiplie.
For of the mannes Progenie,
Which of the womman schal be bore,
The nombre of Angles which was lore,
Whan thei out fro the blisse felle,
He thoghte to restore, and felle
In hevene thilke holy place
Which stod tho voide upon his grace.
Bot as it is wel wiste and knowe,
Adam and Eve bot a throwe,
So as it scholde of hem betyde,
In Paradis at thilke tyde
Ne duelten, and the cause why,
Write in the bok of Genesi,

[...] Read more

poem by John Gower
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Confessio Amantis. Explicit Prologus

Incipit Liber Primus

Naturatus amor nature legibus orbem
Subdit, et vnanimes concitat esse feras:
Huius enim mundi Princeps amor esse videtur,
Cuius eget diues, pauper et omnis ope.
Sunt in agone pares amor et fortuna, que cecas
Plebis ad insidias vertit vterque rotas.
Est amor egra salus, vexata quies, pius error,
Bellica pax, vulnus dulce, suaue malum.

I may noght strecche up to the hevene
Min hand, ne setten al in evene
This world, which evere is in balance:
It stant noght in my sufficance
So grete thinges to compasse,
Bot I mot lete it overpasse
And treten upon othre thinges.
Forthi the Stile of my writinges
Fro this day forth I thenke change
And speke of thing is noght so strange,
Which every kinde hath upon honde,
And wherupon the world mot stonde,
And hath don sithen it began,
And schal whil ther is any man;
And that is love, of which I mene
To trete, as after schal be sene.
In which ther can noman him reule,
For loves lawe is out of reule,
That of tomoche or of tolite
Welnyh is every man to wyte,
And natheles ther is noman
In al this world so wys, that can
Of love tempre the mesure,
Bot as it falth in aventure:
For wit ne strengthe may noght helpe,
And he which elles wolde him yelpe
Is rathest throwen under fote,
Ther can no wiht therof do bote.
For yet was nevere such covine,
That couthe ordeine a medicine
To thing which god in lawe of kinde
Hath set, for ther may noman finde
The rihte salve of such a Sor.
It hath and schal ben everemor
That love is maister wher he wile,
Ther can no lif make other skile;
For wher as evere him lest to sette,
Ther is no myht which him may lette.
Bot what schal fallen ate laste,

[...] Read more

poem by John Gower
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Confessio Amantis. Explicit Liber Secundus

Incipit Liber Tercius

Ira suis paribus est par furiis Acherontis,
Quo furor ad tempus nil pietatis habet.
Ira malencolicos animos perturbat, vt equo
Iure sui pondus nulla statera tenet.
Omnibus in causis grauat Ira, set inter amantes,
Illa magis facili sorte grauamen agit:
Est vbi vir discors leuiterque repugnat amori,
Sepe loco ludi fletus ad ora venit.

----------------------------------- ------------------------------------------------

If thou the vices lest to knowe,
Mi Sone, it hath noght ben unknowe,
Fro ferst that men the swerdes grounde,
That ther nis on upon this grounde,
A vice forein fro the lawe,
Wherof that many a good felawe
Hath be distraght be sodein chance;
And yit to kinde no plesance
It doth, bot wher he most achieveth
His pourpos, most to kinde he grieveth,
As he which out of conscience
Is enemy to pacience:
And is be name on of the Sevene,
Which ofte hath set this world unevene,
And cleped is the cruel Ire,
Whos herte is everemore on fyre
To speke amis and to do bothe,
For his servantz ben evere wrothe.
Mi goode fader, tell me this:
What thing is Ire? Sone, it is
That in oure englissh Wrathe is hote,
Which hath hise wordes ay so hote,
That all a mannes pacience
Is fyred of the violence.
For he with him hath evere fyve
Servantz that helpen him to stryve:
The ferst of hem Malencolie
Is cleped, which in compaignie
An hundred times in an houre
Wol as an angri beste loure,
And noman wot the cause why.
Mi Sone, schrif thee now forthi:
Hast thou be Malencolien?
Ye, fader, be seint Julien,
Bot I untrewe wordes use,
I mai me noght therof excuse:
And al makth love, wel I wot,

[...] Read more

poem by John Gower
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

The Vision Of Piers Plowman - Part 03

Now is Mede the mayde and no mo of hem alle,
With bedeles and baillies brought bifore the Kyng.
The Kyng called a clerk - l kan noght his name -
To take Mede the maide and maken hire at ese.
I shal assayen hire myself and soothliche appose
What man of this world that hire were levest.
And if she werche bi wit and my wil folwe
I wol forgyven hire this gilt, so me God helpe!'
Curteisly the clerk thanne, as the Kyng highte,
Took Mede bi the myddel and broghte hire into chambre.
Ac ther was murthe and mynstralcie Mede to plese;
That wonyeth at Westmynstre worshipeth hire alle.
Gentilliche with joye the justices somme
Busked hem to the bour ther the burde dwellede,
Conforted hyre kyndely by Clergies leve,
And seiden, ' Mourne noght, Mede, ne make thow no sorwe,
For we wol wisse the Kyng and thi wey shape
To be wedded at thi wille and wher thee leef liketh
For al Conscienees cast or craft, as I trowe.'
Mildely Mede thanne merciede hem alle

Of hire grete goodnesse - and gaf hem echone
Coupes of clene gold and coppes of silver,
Rynges with rubies and richesses manye,
The Ieeste man of hire meynee a moton of golde.
Thanne laughte thei leve thise lordes at Mede.
With that comenclerkes to conforten hire the same,
And beden hire be blithe - 'For we beth thyne owene
For to werche thi wille the while thow myght laste.'
Hendiliche heo thanne bihighte hem the same -
To loven hem lelly and lordes to make,
And in the consistorie at the court do callen hire names.
' Shal no lewednesse lette the clerke that I lovye,
That he ne worth first avaunced for I am biknowen
Ther konnynge clerkes shul clokke bihynde.'
Thanne cam ther a confessour coped as a frere;
To Mede the mayde [mekeliche he loutede]
And seide ful softely, in shrift as it were,
'Theigh lewed men and lered men hadde leyen by thee bothe.
And Falshede hadde yfolwed thee alle thise fifty wynter,
I shal assoille thee myself for a seem of whete,
And also be thi bedeman, and bere wel thyn er[ende],
Amonges knyghtes and clerkes, Conscience to torne.
Thanne Mede for hire mysdedes to that man kneled,
And shrof hire of hire sherewednesse - shamelees, I trowe;
Tolde hym a tale and took hym a noble
For to ben hire bedeman and hire brocour als.
Thanne he assoiled hire soone and sithen he seide,
' We have a wyndow in werchynge, wole stonden us ful hye;
Woldestow glaze that gable and grave therinne thy name,

[...] Read more

poem by William Langland
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Confessio Amantis. Explicit Liber Quintus

Incipit Liber Sextus

Est gula, que nostrum maculavit prima parentem
Ex vetito pomo, quo dolet omnis homo
Hec agit, ut corpus anime contraria spirat,
Quo caro fit crassa, spiritus atque macer.
Intus et exterius si que virtutis habentur,
Potibus ebrietas conviciata ruit.
Mersa sopore labis, que Bachus inebriat hospes,
Indignata Venus oscula raro premit.

---------------------------------- -------------------------------------------------

The grete Senne original,
Which every man in general
Upon his berthe hath envenymed,
In Paradis it was mystymed:
Whan Adam of thilke Appel bot,
His swete morscel was to hot,
Which dedly made the mankinde.
And in the bokes as I finde,
This vice, which so out of rule
Hath sette ous alle, is cleped Gule;
Of which the branches ben so grete,
That of hem alle I wol noght trete,
Bot only as touchende of tuo
I thenke speke and of no mo;
Wherof the ferste is Dronkeschipe,
Which berth the cuppe felaschipe.
Ful many a wonder doth this vice,
He can make of a wisman nyce,
And of a fool, that him schal seme
That he can al the lawe deme,
And yiven every juggement
Which longeth to the firmament
Bothe of the sterre and of the mone;
And thus he makth a gret clerk sone
Of him that is a lewed man.
Ther is nothing which he ne can,
Whil he hath Dronkeschipe on honde,
He knowth the See, he knowth the stronde,
He is a noble man of armes,
And yit no strengthe is in his armes:
Ther he was strong ynouh tofore,
With Dronkeschipe it is forlore,
And al is changed his astat,
And wext anon so fieble and mat,
That he mai nouther go ne come,
Bot al togedre him is benome
The pouer bothe of hond and fot,

[...] Read more

poem by John Gower
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Mr. Lee

(emma pought/jannie pought/helen gathers/laurawebb/rether dixon)
One, two, three, look at mr. lee
Three, four, five, look at him jive
Mr. lee, mr. lee
Oh, mr. lee
Mr. lee, mr. lee
Oh, mr. lee
Mr. lee
I met my sweetie
His name is mr. lee
I met my sweetie
His name is mr. lee
He's the hansomest sweetie
That you ever did see
My heart is achin' for you mr. lee
My heart is achin' for you mr. lee
'cause i love you so
And i'll never let you go
Mr. lee, mr. lee
Oh, mr. lee
Mr. lee, mr. lee
Oh, mr. lee
Mr. lee, mr. lee
Oh, mr. lee
Mr. lee
Here comes mr. lee
He's coming for me
Here comes mr. lee
He's coming for me
He's my lover boy
Let's jump for joy
Come on mr. lee and do your stuff
Come on mr. lee and do your stuff
'cause you're gonna be mine
Till the end of time
One, two, three, look at mr. lee
Three, four, five, look at him jive
One, two, three, look at mr. lee
Three, four, five, look at him jive
Mr. lee, mr. lee
Oh, mr. lee
Mr. lee, mr. lee
Oh, mr. lee
Mr. lee, mr. lee
Oh, mr. lee
Mr. lee
One, two, three, look at mr. lee
Three, four, five, look at him jive
Mr. lee, mr. lee
Oh, mr. lee

[...] Read more

song performed by Diana Ross
Added by Lucian Velea
Comment! | Vote! | Copy!

Tamar

I
A night the half-moon was like a dancing-girl,
No, like a drunkard's last half-dollar
Shoved on the polished bar of the eastern hill-range,
Young Cauldwell rode his pony along the sea-cliff;
When she stopped, spurred; when she trembled, drove
The teeth of the little jagged wheels so deep
They tasted blood; the mare with four slim hooves
On a foot of ground pivoted like a top,
Jumped from the crumble of sod, went down, caught, slipped;
Then, the quick frenzy finished, stiffening herself
Slid with her drunken rider down the ledges,
Shot from sheer rock and broke
Her life out on the rounded tidal boulders.

The night you know accepted with no show of emotion the little
accident; grave Orion
Moved northwest from the naked shore, the moon moved to
meridian, the slow pulse of the ocean
Beat, the slow tide came in across the slippery stones; it drowned
the dead mare's muzzle and sluggishly
Felt for the rider; Cauldwell’s sleepy soul came back from the
blind course curious to know
What sea-cold fingers tapped the walls of its deserted ruin.
Pain, pain and faintness, crushing
Weights, and a vain desire to vomit, and soon again
die icy fingers, they had crept over the loose hand and lay in the
hair now. He rolled sidewise
Against mountains of weight and for another half-hour lay still.
With a gush of liquid noises
The wave covered him head and all, his body
Crawled without consciousness and like a creature with no bones,
a seaworm, lifted its face
Above the sea-wrack of a stone; then a white twilight grew about
the moon, and above
The ancient water, the everlasting repetition of the dawn. You
shipwrecked horseman
So many and still so many and now for you the last. But when it
grew daylight
He grew quite conscious; broken ends of bone ground on each
other among the working fibers
While by half-inches he was drawing himself out of the seawrack
up to sandy granite,
Out of the tide's path. Where the thin ledge tailed into flat cliff
he fell asleep. . . .
Far seaward
The daylight moon hung like a slip of cloud against the horizon.
The tide was ebbing
From the dead horse and the black belt of sea-growth. Cauldwell
seemed to have felt her crying beside him,

[...] Read more

poem by Robinson Jeffers
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Kamatayan ng Isang Ilog

Simula pa noong aking kamusmusan
Ang ilog sa amin sa akin napamahal
Malaking bahagi ng kabataan ko
Ay dito nagugol hanggang maging tao

Malinaw ang tubig sa Batis at Layon
Sarap magtampisaw, kay sarap lumangoy
Sa kanyang Agos ay nagpapati-anod
Sa Uli-uli niya ay nagpapahigop
Sa Alimbukay na pumapaibabaw
Mula sa ilalim masarap sumakay

Siya ay Cornucopia ng likas na yaman
Ng isda sa tubig, halaman sa baybay
Sa kanyang aplaya'y kay inam mamasyal
Lunas sa isip na nagulumihanan
Ang singaw ng tubig at simoy ng hangin
Ng may karamdaman, mabuting langhapin

At do'n sa malalim, nasa dakong gitna
Ang mga tao ay nagsisipamangka
Ang gamit ay sagwan o mahabang tikin
Sa balsang kawayan o tiniban ng saging

Ilog na piknikan ng napakarami
Nilang kakainin di na binibili
Magdadala lamang ng posporo, bigas,
asin at lutuan, ayos na ang lahat
Di na kailangan ang mamalakaya
Mangangapa lamang, ay merong ulam na
Hipon, Bulig, Biya, kasama na Tulya,
Di ka kakapusin, meron nang gulay pa
Gulay na nagkalat lamang sa baybayin
O gulay na galing sa tubig na lalim
Ito'y Kalabuwa, katulad ay Pechay
Na sa kamatis ay masarap isigang

At sa kalaliman kay daming halaman
Kasama ng lumot, at sintas-sintasan
Digman at iba pa na gustong taguan
Ng Hipon, at Biya, saka Talibantan

Yaong aming ilog ay siya ring tahanan
Ng Sulib, ng Kuhol, ng Susong Tibagwang
Masarap ipangat, masarap subukan
Na pag ginataa'y lalong malinamnam

Ang Hipong Tagunton huli sa Talabog
Masarap na pritong muna'y hinalabos
Ang higanteng hipon, kung tawagi'y Ulang

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Three Women

My love is young, so young;
Young is her cheek, and her throat,
And life is a song to be sung
With love the word for each note.

Young is her cheek and her throat;
Her eyes have the smile o' May.
And love is the word for each note
In the song of my life to-day.

Her eyes have the smile o' May;
Her heart is the heart of a dove,
And the song of my life to-day
Is love, beautiful love.

Her heart is the heart of a dove,
Ah, would it but fly to my breast
Where love, beautiful love,
Has made it a downy nest.

Ah, would she but fly to my breast,
My love who is young, so young;
I have made her a downy nest
And life is a song to be sung.

1
I.
A dull little station, a man with the eye
Of a dreamer; a bevy of girls moving by;
A swift moving train and a hot Summer sun,
The curtain goes up, and our play is begun.
The drama of passion, of sorrow, of strife,
Which always is billed for the theatre Life.
It runs on forever, from year unto year,
With scarcely a change when new actors appear.
It is old as the world is-far older in truth,
For the world is a crude little planet of youth.
And back in the eras before it was formed,
The passions of hearts through the Universe stormed.

Maurice Somerville passed the cluster of girls
Who twisted their ribbons and fluttered their curls
In vain to attract him; his mind it was plain
Was wholly intent on the incoming train.
That great one eyed monster puffed out its black breath,
Shrieked, snorted and hissed, like a thing bent on death,

[...] Read more

poem by Ella Wheeler Wilcox
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Hi Tech

Salamat na lamang sa high technology
Na kahit huli na'y umabot pa kami
Kaming 'pinanganak noong ninteeen thirty's
At swerteng narating ang idad seventies

Ang tula na ito nang aking sulatin
Sign pen ang ginamit, substitute ay ballpen
Final draft, tinapos sa aking computer
Malinis na kopya'y ginawa sa printer

Extra copy nito'y puwedeng ipadala
Attachment sa email, by fax at meron pa
Surface mail at airmail, kundi kuntento ka
By Fedex, LBC, hari ng padala

Ang maraming kopya, paano gagawin
Noon ay photostat, masyadong maitim
O kaya'y mimeograph, a very messy thing
Tinta'y kumakalat sa pag-i-stencil
Ngayon nama'y xerox, pagkopya'y matulin

Kung ang tulang ito'y noon ko sinulat
Ako'y mayayamot, at iyon ay tiyak
Kung kailan ako ay nagmamadali
Ang lapis na gamit, saka mababali
Gamit na fountain pen, tinta'y umaagas
Kundi nagtatae, penpoint ay matalas
Sa aking 'cocomband', kakamot, kakaskas

Noong bata kami, ay wala pang cellphone
Telepono'y mayaman lang ang mayroon
Lihim na pag-ibig, hindi maite-text
Tulay o messenger, kelangang gumamit
Resultang madalas, sulat maintercept
Ng tatay o nanay na napakahigpit
O kaya'y si darleng, sa 'tulay' kumabet

Kapag ang wagas na pag-ibig na iyo
Ay sa kaprasong papel pa isusulat mo
Sa post o koreo padadaanin pa
Bago ka masagot, kayo'y matanda na

Walang mega taksing kung tawagi'y FX
Magtitiyaga ka lang sa PUJ na dyip
'God Knows Hudas Not Pay', paskel, nakadikit
'Upong Diyes lamang po', laging sinasambit
Ng tsuper na kundi mabait-masungit

Mga bata noon, hilig ay mangisda
'Fighting fish' naman ang sa mga matanda

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Ang Kanser Sa Totoy Sa Akong English Teacher

Dugay ra niyang nabati ang bukol sa w'a niya nga totoy.
Kapoy. Baliwala lang. Mora'g wala lang. Daghan pa siya'g
Gigastohan nga mga pag-umangkon. Busy pod sa World
Literature. Preoccupied sa Third World Poetry.

Napulo'g lima katuig nga gatudlo sa English ug World
Literature si Ma'am sa usa ka private religious school.
Usa ako sa iyang gipalayog sa verb, adverbs, ug adjectives.
Gipaharong kang Tolstoy. Nakig-tagay ni Omar.
Sa mga blithe spirits ni Shelly. Ug kang Lucasta sa dihang
Miasdang na siya sa gubat. Kang Emily, Pablo, Octavio.
Shakespeare.Neruda. Mistral.

Nagdugo, nagnana ang duha miya ka tutoy.
Daghang verbs, adverbs, adjectives. Aduna pa gayo'y
Mga prepositions and conjunctions nga nabalaka su'd
Sa 25 ka tuig. Natawo ang mga balak. Ug mga sugilanon.
Nanubo ang mga dahon sa laurel. Nangisog ang mga paminta.
Namaak ang kahalang sa sili sa akong mga ngabil
Mitubo ang mga pan. Mibukal ang mga tuba.
Pati ang lana sa mga hilo-anan ug mga wakwak.
Mikuyanap ang Magic Touch. Ang mga figments
Of imagination. Ang mga streams of consciousness.
Mikamang ang walay angay nga mokamang
sa ilalom sa katre ug panganod.

Dili siya magpa-opera. Dili niya gusto. Wa’y igong kwarta.
Dili nga dili makatabang ang chemotheraphy.
Giluwa na ang Iyang ATM. Nalubong siya sa utang.
Dugay ra. Nagmahay ang mga subordinate clauses.
Dili matonong ang mga direct objects. Naunay siya
Sa mga dreams nga nag-dream. Nagkulismaot
Ang mga dagway sa infinitives. Ug ang mga predicates
Mismo ang nagkutkot sa iyang lubnganan.
Nagpakaluoy ang Philippine Literature nga unta dili lang
Usa siya kuhaon ni Bathala.Time passes swiftly. Ang mga rosas
Nga mibukhad karon, pipila lang ka oras sa kilid sa bintana,
Kadali rang nangalaya. Ang mga buds na-nipped. Tight-lipped.
Dying. Dayag ang pagka-dying ni Daying.

Lubong niya karon. Ug tulo lang kami nga mitungha.
Usa lang ang miiyak. Ug ang duha, kadyot lang nga mitan-aw
Ug dayo'g biya kay dunay mga importanteng mga lakaw
Sa ilang kinabuhi.Walay gahom ang balak sa pagbanhaw kang
Ma'am. Ang mga prepositions ug conjunctions dili mga karo
Ug ligid mga mohatod kaniya sa menteryo. Nag-inusara lang
Intawon siya gihapon. Bisan pa sa iyang pagpangugat og pama-
Lak usab kaniadto. Dili ang iyang mga pag-umangkon
Ang miiyak. Ugma ablihon ko ang daan nga libro ni Pablo Neruda.

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Hari Ng Tondo

Kahit sa patalim kumapit
Isang tuka isang kahig
Ang mga kamay na may bahid ng galit
Kasama sa buhay na minana
Isang maling akala na ang taliwas kung minsan ay tama
Ang hari ng tondo, hari ng tondo
Baka mabansagan ka na hari ng tondo
Hari ng tondo, hari ng tondo-ohhh
Baka mabansagan ka na hari ng tondo

[Voice: 'May gatas ka pa sa labi, gusto mo nang mag-hari dito sa Tondo? ']

Minsan sa isang lugar sa Maynila
Maraming nangyayari
Ngunit takot ang dilang
Sabihin ang lahat
Animo'y kagat-kagat
Kahit itago'y 'di mo pwedeng pigilin ang alamat na umusbong
Kahit na madami ang ulupong
At halos hindi iba ang laya sa pagkakulong
Sa kamay ng iilan
Umaabusong kikilan
Ang lahat ng pumalag
Walang tanong
Ay kitilan ng buhay
Hukay, luha'y magpapatunay
Na kahit hindi makulay
Kailangang magbigay-pugay
Sa kung sino mang lamang
Mga bitukang halang
At kung wala kang alam
Ay yumuko ka nalang
Hanggang sa may nagpasya
Na sumalungat sa agos
Wasakin ang mga kadena na siyang gumagapos
Sa kwento na mas astig pa sa bagong-tahi na lonta
Sabay-sabay nating awitin ang tabing na tolda
[ Lyrics from:
Kahit sa patalim kumapit
Isang tuka isang kahig
Ang mga kamay na may bahid ng galit
Kasama sa buhay na minana
Isang maling akala na ang taliwas kung minsan ay tama
Ang hari ng tondo, hari ng tondo
Baka mabansagan ka na hari ng tondo
Hari ng tondo, hari ng tondo-ohhh
Baka mabansagan ka na hari ng tondo

[Voices: 'Sino ang may sabi sa inyo na pumasok kayo sa teritoryo ko? Amin ang lupang ito.' 'Hindi, kay Asiong! ']

[...] Read more

poem by Sirius White
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Larong Trumpo

Ang laro sa trumpo na inabutan ko
Sa barrio namin ang ngalan ay Pandiego
Ang tamang spelling at talagang tawag
Ay hindi ko alam, hindi ko matiyak
Ngunit aking alam ang alituntunin
Kung p'anong ang laro ay dapat na gawin
Sila sa inyo ko'y iisa-isahin

Sa lupa'y guguhit ng isang bilog muna
Na ang diametro'y mga isang yarda
Guguhit ng ekis sa gitna at loob
Ang crossing ng ekis ay siyang centerpoint
Ng mga player ay siyang patatamaan
Ang mano't ang taya saka malalaman

Sa rules ng manuhan, kami ay strikto
Di komo malapit ang tama ng pako
Ikaw na'y di taya, ikaw na ay mano
Dapat umiikot, buhay ang iyong trumpo
At kelangang ito pa ay masate mo
Dahil pag nalaglag, ikaw din ay talo

Mayroon kaming rules na taya ang kulelat
Ang lahat ay buhay at titirang lahat
Nagsosolong taya ng kotong ay tadtad
Pero di tatagal, taya'y dumadami
Namatay sa loob, hindi nakasikad'
Di nakamaniola, kaya'y di nasate

Para ang laro ay parehas at timbang
Hinahati namin ang patay at buhay
O dami ng taya at ng tumitira
Kung ito ay gawin, nami'y paano ba
Kung apat ang player 'taya' ang dalawang
pinakakulelat, dalawang mano'y 'tira'

Ang mga trumpo na taya at 'patay' na
Ng mga 'buhay' silay tinitira
Trumpong nakataya kapag napakuan
Ito'y 'nakotongan' kung aming bansagan
Pag ang tayang trumpo'y natuklap, natapyas
'Nasiklatan' naman naming tinatawag

Trumpong itinira, pag hindi umikot
Iyon na ay patay, taya na sa loob
Trumpong di umikot, pero me nagalaw
Na trumpo na taya, siya pa rin ay buhay
Puwedeng muli't ulit siya ay tumira
Iyon ang tinatawag namin na 'maniola'
Ang trumpong nabuhay sa labas ng guhit

[...] Read more

poem by Pacific Hernandez
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Kabahin Sa Halangdong Kritiko

Dili ka nako mabasol kay ako ang nag-aghat nimo
pagdayon sa akong balay karong adlawa ug sa umaabot pa.
Ari, saka sa akong hagdan nga karaan
nga wala pa gyod malampasohi ang mga ang-ang.

Palihog og tan-aw sa iyang mga hawiranan.
Kinahanglan pa bang silakan o pintalan ba hinuon?

Dali saka sa akong sala, ug palihog pahimutang
sa akong mga lingkoranan nga ginama sa mga kawayan
nga gipaslotan ang batakan sa mga gabaga nga puthaw
aron ipatik ang ilhanan: ang akong ngalan.

Mangadto ta sa akong katulganan
sa katre nga tugas nga akong sinunod sa akong mga ginikanan.
Dunay mga tinagoan nakong mga gilumotan sa tumang kadaan.
Patay na ang mga isda sa gamay nakong aquarium,
ug ang mga suga sa kilid nangaponder na.
Wala ko’y plano nga alisdan kay ganahan ko sa dulom.

Mangadto nya ta sa akong talad kan-anan.
Wala’y basiyo sa beer o Tanduay, apan daghang garapa
sa mga tambal nga wala nay mga sulod.
Ang mga resita sa doktor gihapnig sa kilid sa lamesa
diin anaa ang akong antipara.

Dinhi niining lugara masilip mo ang akong gamay kaayo
nga kusina, ug sa kilid naa ang akong kasilyas. Ayaw katingala
nganong busloton ang atop. Kay kon ako malibang,
maglantaw dayon ko sa mga nanglabay nga mga bituon.

Dali dayon ta sa akong veranda.
Sultihi ko samtang manglingkod ta.
Unsa ba ang imong nakita?

Dili puti ang sanina sa akong mga damgo.
Dili pod itom, dili hapsay ang mga sidsid sa akong mga saad.
Dili sab hinoon kaayo kum-ot, wala nay kwelyo
ang akong mga paglaom.
Dili na long pants ang akong mga pangandoy.
Wala na ang singsing og kwentas sa akong ambisyon.
Mibaga ang antipara sa akong mga pangutana,
ug nawala ang mga butones sa akong mga tubag
nga unta mohulip sa nagnganga nakong mga ohales.

Kon mobiya ka na niining akong balay nga karaan,
sultihi silang tanan sa mga hagdan nga dili na sinaw,
sa mga haligi nga nangaharag,
sa mga bungbong nga nangabuslot,
sa mga bintana, pultahan ug atop

[...] Read more

poem by Ric S. Bastasa
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Elmer

Ito ay bayan ni juan
Hindi bayan ni run
Dumating pa sa puntong
Ang braso ay may bayanihan
Bago magkalimutan
Wag magsapilitan
Walang papalitan
Hindi 'to katatawanan

(chorus)

Wag kang maniniwala sa paligid mo
(Hindi lahat ay totoo)
Mga naririnig at nakikita mo
(Isa-isang isipin 'to)
Piliin mo ang iniidolo
(Mga ginagawa't binibigkas)
Dahil pag-usad ay hindi ganun kadulas
Kung ika'y makata sa pinas

Kamusta ka na idol
Ako nga pala si Elmer
Ikaw ang aking idol
Ang idol ko na rapper

Mula nang marinig ko
Ang kanta mong simpleng tao
Ako ay nabaliw nung
Nilabas mo pa yung lando
May bago ka bang album
Penge naman ng kopya
Meron ako nung luma
Ang kaso nga lang pirata
Sumusulat din ako
Marunong din akong mag rap
Gusto mo ipadinig ko sa'yo
Wag kang kukurap
Di lang ikaw ang idol ko
Pati rin yung stickfiggas
Bihira lang kasi
Sa pilipinas ang matikas
Mabilis kang magsalita
Pero gangsta ka ba
Meron ka na bang baril
Nakulong ka na ba
Ako rin hindi pa
Pero bukas baka sakali
May gang doon sa amin
Susubukan kong sumali

[...] Read more

poem by Sirius White
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Sirena

Ako'y isang sirena
Kahit anong sabihin nila ako ay ubod ng ganda
Ako'y isang sirena
Kahit anong gawin nila bandera ko'y di tutumba
Drum na may tubig ang sinisisid
Naglalakihang mga braso, saki'y dumidikdik
Drum na may tubig ang sinisisid
Sa patagalan ng paghinga, sa'kin kayo ay bibilib

[Gloc 9]
Simula pa no'ng bata pa ako,
Halata mona kapag naglalaro
Kaya parang lahat ay nalilito,
Magaling sa chinese garter at piko
Mga labi ko'y pulang pula,
Sa bubble gum na sinapa
Palakad lakad sa harapan ng salamin,
Sinasabi sa sarili 'ano'ng panama nila'
Habang kumekembot ang bewang,
Mga hikaw na gumegewang
Gamit ang pulbos na binili kay Aling Bebang
Upang matakpan ang mga pasa sa mukha
Na galing sa aking ama
Na tila di natutuwa sa tuwing ako'y nasisilayan
Laging nalalatayan,
Sa paglipas ng panahon ay di ko namamalayan
Na imbes na tumigas ay tila lalong lumambot
Ang puso kong mapagmahal
Parang pilikmatang kulot.

[Ebe Dancel]
Ako'y isang sirena
Kahit anong sabihin nila ako ay ubod ng ganda
Ako'y isang sirena
Kahit anong gawin nila bandera ko'y di tutumba
Drum na may tubig ang sinisisid
Naglalakihang mga braso, saki'y dumidikdik
Drum na may tubig ang sinisisid
Sa patagalan ng paghinga, sa'kin kayo ay bibilib
[Gloc 9]
Hanggang sa naging binata na ako
Teka muna mali, dalaga na pala 'to
Pero baki't parang lahat ay nalilito pa rin
Ano bang mga problema nyo
Dahil ba ang mga kilos ko'y iba,
Sa dapat makita ng inyong mata
Sa tuwing nanonood ng liga laging natutulala
Kahit di pumasok ang bola ako'y tuwang tuwa
Kahit binaliw nasa tapang, kasi ganun na lamang

[...] Read more

poem by Sirius White
Added by Poetry Lover
Comment! | Vote! | Copy!

Women & Men

Uh, uh, uh, here we go
say women and men, what a magic combination
women and men what a magic combination
women and men what a magic combination
tada- what a magic combination
said men and men what a magic combination
said men and men what a magic combination
said women and women what a magic combination
tada- what a magic combination
said you in a shirt what a magic combination
said Spock and Captain Kirk what a magic combination
said pain and hurt what a magic combination
tada- what a magic combination
said Ike and Tina-T
yo it was tragic
Pam and Tommy Lee
yo it was tragic
Your girl and me
yeah it's maagic!
what a magic combination
said whoo i like that magic combination
said whoo what a fine combination
said whoo i liked that magic combination
tada
what a magic combination
so women and men what a magic combinationx3
tada
what a magic combination-nation-nation

song performed by Ok Go
Added by Lucian Velea
Comment! | Vote! | Copy!